Σχέδιο νόμου για την αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της εκπαίδευσης: Κατώτερο των περιστάσεων και των αναγκών

Σχέδιο νόμου για την αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της εκπαίδευσης:

Κατώτερο των περιστάσεων και των αναγκών

                Πέντε μήνες μετά την αρχική κατάθεση ενός συνοπτικού και εντελώς ασαφούς σχεδίου για τη δημιουργία νέου δικτύου δομών υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου, το Υπουργείο Παιδείας κατέθεσε σχέδιο νόμου για την αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις (επιλογή και αξιολόγηση στελεχών εκπαίδευσης, αυτοαξιολόγηση).

                Το νέο σχέδιο, όπως και το προηγούμενο, δεν τηρεί ούτε τα προσχήματα, δεν στηρίζεται σε καμία πρόταση που να υπογράφεται από καμία επιστημονική ομάδα, δεν τεκμηριώνεται με παράθεση βιβλιογραφίας, δεν αναφέρεται σε καλές πρακτικές που τυχόν έχουν προκύψει από την εφαρμογή της σε κάποιο περιβάλλον. Είναι προφανές πως κάποιοι "ξερόλες" παρατρεχάμενοι, αποφάσισαν να ολοκληρώσουν το έργο, ερήμην της Πανεπιστημιακής αλλά και της εκπαιδευτικής κοινότητας, λες και η εκπαίδευση αφορά μόνο τους ίδιους και τις ιδεοληψίες τους.

                Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, ως συνδικαλιστικός χώρος δεν έχει την άποψη πως στον χώρο της εκπαίδευσης δεν χρειάζονται αλλαγές, πως όλα λειτουργούν καλά. Δεν προσεγγίζει με πλήρη άρνηση καθετί καινούργιο που επιχειρείται να εισαχθεί στην εκπαίδευση. Δεν οχυρώνεται πίσω από λογικές πλήρους απόσυρσης κάθε σχεδιαζόμενης αλλαγής. Ακολουθεί τον δύσκολο δρόμο του διαλόγου, της ανταλλαγής επιχειρημάτων, της σύνθεσης για τον απλό λόγο ότι  έχει επιχειρήματα, έχει θέσεις και προτάσεις για όλα τα θέματα ενώ για ότι νέο παρουσιάζεται, έχει την συνδικαλιστική ωριμότητα και την ευθύνη να το επεξεργάζεται χωρίς αγκυλώσεις. Προσπαθούμε να αναδείξουμε το σωστό κατά τη γνώμη μας και να καταγγείλουμε αυτό που θεωρούμε λάθος.

                Σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου, όσο και αν προσπαθήσαμε να βρούμε θετικά (διαχωρισμός της διοίκησης από την επιστημονική καθοδήγηση, ομάδες εκπαιδευτικών και σχολείων, επιλογή και όχι διορισμός των Περιφερειακών διευθυντών εκπαίδευσης από συμβούλια όμως απόλυτα ελεγχόμενα από την Κυβέρνηση, κατάργηση του ΠΔ 152 του Αρβανιτόπουλου αλλά διατήρηση της φιλοσοφίας του με διαφορετικές λεκτικές διατυπώσεις), ήταν τόσο λιγοστά και τόσο υπονομευμένα από τις υπόλοιπες διατυπώσεις, που θεωρούμε πως δεν στοιχειοθετούν ούτε κατ ελάχιστο μια αντίληψη προοδευτικού νομοθετήματος. Μάλλον στην αντίθετη κατεύθυνση κινείται η λογική του.

                Κυρίαρχο και βασικότερο χαρακτηριστικό του σχεδίου είναι ότι διακατέχεται από τη μνημονιακή λογική των περικοπών. Ξεκάθαρος στόχος του είναι η συγχώνευση δομών και υπηρεσιών (Τα ΠΕΚΕΣ απορροφούν τα τμήματα επιστημονικής καθοδήγησης, τους σχολικούς συμβούλους, τα ΠΕΚ. Τα ΚΕΣΥ ουσιαστικά καταργούν και συγχωνεύουν τα ΚΕΔΔΥ, τα ΚΕΣΥΠ, τους Σταθμούς Συμβουλευτικής Νέων. Τα ΚΕΑ συνενώνουν τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, την αγωγή υγείας, τις σχολικές δραστηριότητες, τα πολιτιστικά, την περιβαλλοντική αγωγή)για την μείωση θέσεων και όχι για την καλύτερη λειτουργία της εκπαίδευσης. Οι πρώην αγέρωχοι "μνημονιοσκίστες" πλήρως υποταγμένοι και συμβιβασμένοι σε ότι προηγούμενα κατάγγελλαν, υλοποιούν με τον πιο σκληρό και ανάλγητο τρόπο ότι τους ζητείται. Το φοβερό είναι ότι παριστάνουν τους προοδευτικούς μεταρρυθμιστές ενώ όλοι οι υπόλοιποι αντιλαμβάνονται ότι μπροστά στον ύψιστο στόχο τους να διατηρηθούν στις καρέκλες της εξουσίας, είναι αποφασισμένοι να κάνουν τα πάντα.

            Μιλούν για αποκέντρωση και στην ουσία κάνουν το αντίθετο.Με τη δημιουργία και λειτουργία των ΠΕ.ΚΕ.Σ. δίπλα στην Περιφέρεια της Εκπαίδευσης  εγκαινιάζουν μία νέα εποχή πλήρους απαλλαγής του Υπουργείου Παιδείας από την ευθύνη πραγματικής και ουσιαστικής υποστήριξης του Εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών. Το πλήθος των αρμοδιοτήτων του νέου θεσμού στο οποίο συγκεντρώνονται ευθύνες παιδαγωγικές, διοικητικές, γνωμοδοτικές, Εκπαιδευτικού σχεδιασμού και αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου, επιμορφωτικές, συμβουλευτικής γονέων, συντονισμού άλλων εκπαιδευτικών φορέων, προσδίδουν στον θεσμό αυτό χαρακτηριστικά οφθαλμοφανώς δυσλειτουργικά. Η προφανής αδυναμία στοιχειώδους ανταπόκρισης στις πολλαπλές ανάγκες που ανακύπτουν στο πεδίο της εφαρμογής του, αναπόφευκτα θα οδηγήσει το όλο εγχείρημα να παραμείνει «κενό γράμμα» και να καταγραφεί στην ιστορία της εκπαίδευσης, ως ακόμα ένας νόμος που έμεινε «στα χαρτιά».

                Η κατάργηση του θεσμού των Σχολικών Συμβούλων που λειτουργούσαν ανά διεύθυνση εκπαίδευσης, υποβαθμίζει τον αποκεντρωτικό και υποστηρικτικό ρόλο που θα μπορούσε να έχει προς τις σχολικές μονάδες οποιαδήποτε δομή. Η παιδαγωγική καθοδήγηση εξ αποστάσεως, δεν μπορεί να λύσει ζητήματα και ουσιαστικά δεν υπάρχει.Είναι αλήθεια ότι ο θεσμός του σχολικού συμβούλου χρειαζόταν αναβάθμιση της ποιότητας λειτουργίας του.Αυτό δε σημαίνει όμως ότιένας θεσμός που γεννήθηκε  ύστερα από διαρκείς και έντονους αγώνες του κλάδου από τη μεταπολίτευση και μετά, ενάντια στον διοικητικό αυταρχισμό της περιόδου του επιθεωρητισμού και εμπνεύστηκε και υποστηρίχθηκε από κορυφαίους Έλληνες παιδαγωγούς (Χρήστος Φράγκος, Θεόφραστος Γέρου, Σήφης Μουζάκης κ.ά), έπρεπε να καταργηθεί.

                "Ανακαλύπτουν" την αυτονομία της σχολικής μονάδας, με καθυστέρηση πολλών χρόνων και λανθασμένα διαστρεβλώνοντάς και κακοποιώντας τον όρο. Μιλούν για αυτονομία και στην ουσία κάνουν το αντίθετο. Αναθέτουν ένα σημαντικό κομμάτι των δομών σε μια περιφερειακή διοίκηση που ο ρόλος της έως τώρα, δεν μας αφήνει περιθώρια να ελπίζουμε ότι και η νέα δομή θα έχει άλλο προσανατολισμό πέρα από την προώθηση του σχεδιασμού της κυβερνητικής εκπαιδευτικής πολιτικής, σε μια περιφερειακή διεύθυνση εκπαίδευσης που ουσιαστικά δεν απαντά στις πραγματικές ανάγκες και σε αρκετές περιπτώσεις λειτουργεί και ως τροχοπέδη.

                Διακατέχονται από απόλυτη σύγχυση σε ότι αφορά την επιλογή στελεχών. Στα τρία χρόνια που κυβερνούν, παρουσιάζουν το τρίτο σχέδιο επιλογής! Το καθένα που καταθέτουν το παρουσιάζουν ως το καλύτερο και μετά από λίγο οι ίδιοι το αποσύρουν, φέρνοντας ένα νέο ακόμα καλύτερο κατά τους ίδιους, το οποίο στη συνέχεια έχει την ίδια τύχη με το προηγούμενο. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι στην επιλογή υποδιευθυντών έχουν αντιγράψει ακριβώς, ότι προβλεπόταν στον Ν.3848/10, (άρθρο 23), τον νόμο Διαμαντοπούλου που καταδικάζουν αλλά συνεχώς γύρω από αυτόν περιστρέφονται και μάλιστα αποκλείουν από τη διαδικασία επιλογής τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς. Το βέβαιο είναι ότι προσπαθούν να ελέγξουν την διοίκηση της εκπαίδευσης αλλά μέχρι στιγμής δεν τους βγαίνει το σχέδιο και εκεί οφείλονται οι διαρκείς αλλαγές.            

                Εμφανίζουν αδιαφορία για τις αποφάσεις της δικαιοσύνης και συνεχίζουν να προτείνουν πράγματα που ήδη έχουν κριθεί αντισυνταγματικά (για παράδειγμα η ανώνυμη αξιολόγηση διευθυντών κατά το πρότυπο της μυστικής ψηφοφορίας του προηγούμενου νομοθετικού πλαισίου) ή που και ο πλέον αδαής στα νομικά καταλαβαίνει ότι θα κριθούν αντισυνταγματικά με την πρώτη ενδεχόμενη προσφυγή (για παράδειγμα οι θητείες των στελεχών). Με αυτή τους την τακτική θέλουν να πουλήσουν "αριστεροσύνη" και "διαφορετικότητα" στους εκπαιδευτικούς ενώ γνωρίζουν ότι τίποτα από αυτά δεν μπορεί να εφαρμοστεί και στη συνέχεια να παρουσιάσουν ότι τάχα δεν τους αφήνουν να υλοποιήσουν το έργο τους.

                Αλήθεια, μπορούν να δώσουν κάποια στοιχειωδώς λογική εξήγηση, αν πιστεύουν ότι έτσι πρέπει να γίνεται γιατί είναι σωστό, για ποιο λόγο δεν όρισαν θητείες και για όλα τα στελέχη του δημόσιου τομέα; Για ποιο λόγο τις προτείνουν μόνο στην εκπαίδευση; Μήπως γιατί στην εκπαίδευση δεν μπορούν μέχρι στιγμής να βρουν τρόπο να δημιουργήσουν τον κομματικό τους στρατό; Μήπως για αυτό το λόγο μηχανεύονται και άλλους τρόπους (πχ άρθρο 27, παρ 4) όπου μαζί με την αίτηση υποψηφιότητας δηλώνεται και η σειρά προτίμησης των υποψηφίων για την τοποθέτησή τους στις θέσεις για τις οποίες θέτουν υποψηφιότητα εφόσον είναι περισσότερες από μία; Αν έχουν κάποια εξήγηση θα την περιμένουμε με ενδιαφέρον. Επειδή όμως δεν έχουν απάντηση, παραμένουν εκτεθειμένοι ακόμα και στη συνείδηση του τελευταίου ψηφοφόρου τους που πίστεψε τα προεκλογικά παραμύθια τους.

                Οι ίδιοι που χρόνια τώρα έγραφαν πύρινους λόγους κατά της αξιολόγησης και της αυτοαξιολόγησης, επαναφέρουν τη διαδικασία, προβλέποντας μάλιστα σκληρούς αξιολογικούς χαρακτηρισμούς (μερικώς επαρκή στελέχη, μέτρια, ανεπαρκή) ενώ για πρώτη φορά εισάγουν τον χαρακτηρισμό "στελέχη ακατάλληλα για τη θέση". Το γεγονός ότι δεν προτείνουν τίποτα που να αφορά στην επιμόρφωση των στελεχών, δημιουργεί εύλογα φόβους και απορίες για την αντιμετώπιση που θα έχουν τα στελέχη που θα χαρακτηριστούν με αυτό τον τρόπο.

                Η εμπλοκή του σχολικού Συμβουλίου (γονείς και τοπική αυτοδιοίκηση) στις διαδικασίες αυτοαξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου είναι ένα σημείο που προκαλεί προβληματισμό για τον τρόπο που θα λειτουργήσει με δεδομένες μάλιστα τις επιδιώξεις κάποιων αυτοδιοικητικών κύκλων (ΚΕΔΕ), σε σχέση με την εκπαίδευση. Η συμμετοχή δε των γονέων μέσα από τα συλλογικά τους όργανα, είναι προϋπόθεση ολοκληρωμένης λειτουργίας στην εκπαίδευση, αποκτά όμως διαφορετική διάσταση όταν λαμβάνουν μέρος στην αυτοαξιολόγηση και στις προτάσεις παιδαγωγικού σχεδιασμού και δράσεων των εκπαιδευτικών και της σχολικής μονάδας.           

                Μας ανησυχεί τέλος ιδιαίτερα η συνένωση δομών της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΠΕΚΕΣ, ΚΕΣΥ, ΚΕΑ), ενώ μέχρι σήμερα πλην των περιφερειακών διευθυντών εκπαίδευσης η μόνη κοινή δομή ήταν τα ΚΕΔΔΥ. Η αυτονομία των δύο βαθμίδων εκπαίδευσης σε επίπεδο διδακτικού προσωπικού πρέπει να παραμείνει ξεκάθαρη, ιδιαίτερα σε εποχές κινητικότητας και ανακατατάξεων.

                 Συμπερασματικά, αποτελεί προκλητικό εμπαιγμό για κάθε καλοπροαίρετο εκπαιδευτικό η ιδέα ότι η περίοδος που διανύουμε για τον χώρο της Εκπαίδευσης συνδέεται με βαθιές δημοκρατικές προοδευτικές τομές για τον χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία του Σχολείου, αφού στην πραγματικότητα οι περισσότερες ρυθμίσεις συνιστούν συντηρητική αντιμεταρρύθμιση και οπισθοδρόμηση. Οι αλλαγές ονομάτων δομών, οι περικοπές προσωπικού, οι συνενώσεις, τα συνεχόμενα νομοθετήματα για τις επιλογές στελεχών δεν αποτελούν κάτι το πρωτοποριακό και καινοτόμο. Δεν απαντούν στα αιτήματα του κλάδου και τις ανάγκες των καιρών και το μόνο που εξυπηρετούν είναι την αναβίωση ενός κλειστού μηχανισμού μικροσυμφερόντων συνδικαλιστικών αξιωματούχων, αλλά και μιας ομάδας παραγόντων του Υπουργείου Παιδείας που σε διατεταγμένη αποστολή σχεδιάζουν τη δημοκρατική απορύθμιση της Εκπαίδευσης.   

Δημοκρατική Συνεργασία

Εκπαιδευτικών Π.Ε.

Ανακοίνωση για την παράνομη κράτηση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών

Ανακοίνωση για την παράνομη κράτηση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών

                H ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, συμπαραστέκεται στους δύο Έλληνες στρατιωτικούς οι οποίοι κρατούνται σε τούρκικες φυλακές χωρίς να τους έχει απαγγελθεί κάποια επίσημη κατηγορία, επειδή φέρονται να εισήλθαν σε τούρκικο έδαφος.

   Η συνεχιζόμενη παράνομη κράτησή τους από το καθεστώς Ερντογάν αποτελεί απαράδεκτη και καταδικαστέα ενέργεια.

  Καλούμε την ελληνική Κυβέρνηση να προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες,  τόσο σε επίπεδο διμερών όσο και διεθνών σχέσεων, ώστε οι Έλληνες στρατιωτικοί να επιστρέψουν άμεσα στην πατρίδα και τις οικογένειές τους.

Δημοκρατική Συνεργασία

Εκπαιδευτικών Π.Ε.

Με 17 ημέρες καθυστέρηση, ψήφισαν τελικά ότι τους είχαμε προτείνει, δηλαδή τρίωρη στάση εργασίας (όπως κάνει και η ΟΛΜΕ)! Κάλλιο αργά, παρά ποτέ...

Με 17 ημέρες καθυστέρηση, ψήφισαν τελικά ότι τους είχαμε προτείνει,

δηλαδή τρίωρη στάση εργασίας (όπως κάνει και η ΟΛΜΕ)!

Κάλλιο αργά, παρά ποτέ...

                 Χρειάστηκε να περάσουν 17 ημέρες από τη στιγμή που οι Πρόεδροι των Συλλόγων όλης της Χώρας, μετά από διαδικασίες Γενικών Συνελεύσεων απέρριψαν την πρόταση της ΔΟΕ για 24ωρη απεργία και κλιμάκωση με 48ωρη, για να καταλάβουν οι δυνάμεις της συνδικαλιστικής ανευθυνότητας (Παρεμβάσεις, Εκκίνηση και ΕΡΑ) ότι δεν μπορούν να παριστάνουν τους αγωνιστές ερήμην των συναδέλφων και να προτείνουν μόνο και μόνο για να γίνουν αρεστοί, κινητοποιήσεις με τις οποίες διαφωνούν ακόμα και τα στελέχη τους.

            Hπαράταξη της ΔΑΚΕ, από την αρχική της πρόταση για 24ωρη απεργία, την οποία διατύπωσε στην ολομέλεια των Προέδρων και η οποία βρισκόταν σε απόλυτη δυσαρμονία με αυτά που τα στελέχη της έλεγαν, άλλαξε θέση στο ΔΣ της ΔΟΕ δύο ημέρες αργότερα, προτείνοντας 3ωρη διευκολυντική στάση εργασίας.

            Το ΠΑΜΕ, μετακινήθηκε από την αρχική του θέση για 3ωρη διευκολυντική στάση εργασίας την οποία είχε διατυπώσει σε ανακοίνωσή του με ένα διεκδικητικό πλαίσιο που δεν άφηνε κανένα περιθώριο σύγκλισης, σε 3ωρη (όχι διευκολυντική!!) παίζοντας με τις λέξεις απλά και μόνο για να εμφανίζεται διαφοροποιημένο από όλους τους υπόλοιπους, όπως κάνει συνήθως.

            Οι φιλοκυβερνητικές παρατάξεις (Εκκίνηση και ΕΡΑ) οι οποίες λειτουργούν ως άτυποι κυβερνητικοί εκπρόσωποι και στηρίζουν όλες τις κυβερνητικές επιλογές χωρίς να έχουν τολμήσει να προχωρήσουν σε μία καταγγελία για τα έργα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην Παιδεία, υποκριτικά και με στόχευση να μην συμπληρωθεί η απαιτούμενη πλειοψηφία για απόφαση του ΔΣ της ΔΟΕ, έμεναν τάχα αμετακίνητοι στην πρόταση για 24ωρη που είχε απορριφθεί από τους εκπαιδευτικούς της βάσης. Μάλιστα οι "συνδικαλιστικοί ανεμόμυλοι" οι οποίοι έχουν εισάγει στο κίνημα τον "εξ αποστάσεως συνδικαλισμό των απόντων", πριν δύο ημέρες μιλούσαν για αδράνεια και δεν σήκωναν ούτε μύγα στο συνδικαλιστικό τους σπαθάκι...

            Όλοι αυτοί λοιπόν, αφού άφησαν τις ημέρες να περάσουν και την ΔΟΕ χωρίς απόφαση, θέτοντας (όχι όλοι) στο απυρόβλητο τους υπουργούς της κυβέρνησης που κορόιδευαν τους αναπληρωτές τάζοντας χιλιάδες μόνιμους διορισμούς (Κουράκης, Μπαλτάς, Φίλης, Γαβρόγλου), έκαναν την συνδικαλιστική τους κωλοτούμπα, ως γνήσια κυβερνητικά τέκνα που έχουν εθιστεί σε τέτοιες πράξεις!

            Έτσι λοιπόν, τώρα ψήφισαν, αυτό που θα έπρεπε να είχαν ψηφίσει στις 10 Φεβρουαρίου, 3ωρη στάση εργασίας της ΔΟΕ, με δυνατότητα προκήρυξης επιπλέον τρίωρης από τους Συλλόγους ΠΕ, δηλαδή το ίδιο ακριβώς που αποφάσισε και η ΟΛΜΕ, πρόταση που είχε από την πρώτη στιγμή στηρίξει η παράταξή μας, λαμβάνοντας υπόψη τα όσα είχαν απορρίψει οι συνάδελφοι της βάσης.

            Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, ότι το διάστημα που μεσολάβησε από την ολομέλεια Προέδρων μέχρι σήμερα όλοι αυτοί επιχειρηματολογούσαν ανέξοδα και εκ του ασφαλούς, για το πόσο λανθασμένη ήταν η πρόταση που τώρα ψήφισαν!!

            Τους καλωσορίζουμε λοιπόν στη νέα τους θέση, σίγουρα τώρα θα την βλέπουν με άλλο "μάτι" και τους τονίζουμε ότι το "ψάρεμα" σε θολά νερά, δεν φέρνει πάντα τα επιθυμητά αποτελέσματα.

            Παραμένει βέβαια η απορία γιατί άλλαξαν άποψη την τελευταία στιγμή και δεν το έκαναν νωρίτερα; Γιατί δεν ψήφισαν στις 10 Φεβρουαρίου αυτό που τους είχαμε προτείνει; Ποια είναι η διαφορά της 24ωρης απεργίας από τις δύο τρίωρες διευκολυντικές (24ωρη δηλαδή στην ουσία) πέρα από τη δυνατότητα που δίνει στους εκπαιδευτικούς, με βάση το πρόγραμμά τους, να συμμετέχουν στην κινητοποίηση περιορίζοντας την οικονομική τους αιμορραγία; Καμία απολύτως διαφορά επί της ουσίας δεν υπάρχει και για αυτό είναι εκτεθειμένοι στους συναδέλφους και αναγκάστηκαν να αλλάξουν άποψη την τελευταία στιγμή.

            Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, παρά το γεγονός ότι ξεκάθαρα διαφωνεί με την λογική κάποιων συλλογικοτήτων να κινητοποιούνται αποσπασματικά μόνο για επιμέρους δράσεις (σήμερα οι αναπληρωτές, αύριο οι νηπιαγωγοί, μεθαύριο οι ειδικότητες κλπ), θα αγωνιστεί μέσα από τη ΔΟΕ με όλες τις δυνάμεις της για την επιτυχία της κινητοποίησης.

Δημοκρατική Συνεργασία

Εκπαιδευτικών Π.Ε.

Οι κυβερνητικοί βραχίονες προπαγάνδας να συντονιστούν με τους συνδικαλιστικούς κυβερνητικούς εκπροσώπους... Δεν είναι εικόνα συνοχής αυτή που παρουσιάζουν...

Οι κυβερνητικοί βραχίονες προπαγάνδας να συντονιστούν με τους συνδικαλιστικούς κυβερνητικούς εκπροσώπους...

Δεν είναι εικόνα συνοχής αυτή που παρουσιάζουν...

                Η προσπάθεια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για μια ακόμη φορά, να πείσουν την κοινωνία ότι δεν αντιλαμβάνεται σωστά την πραγματικότητα και ότι υπάρχουν παντού εχθροί οι οποίοι βάζουν εμπόδια στο θεάρεστο έργο των κυβερνώντων μην αφήνοντάς τους να σκίσουν τα μνημόνια που υποσχέθηκαν... συνεχίζεται, με επίδικο αυτή τη φορά την ώρα σίτισης και αν θα προσμετράται ως διδακτική.

                Το Υπουργείο Παιδείας, με δελτίο τύπου του στις 4 Δεκεμβρίου 2017 (http://www.minedu.gov.gr/news/31885-04-12-17-to-ypourgeio-synexizei-tin-ylopoiisi-ton-metarrythmiseon-meta-ti-symfonia-me-tous-thesmoys) ενημέρωνε μεταξύ άλλων πως: "...μόνη αλλαγή που συμφωνήθηκε είναι η συμμετοχή του ΑΣΕΠ στις διαδικασίες αξιολόγησης των στελεχών και ο αποχαρακτηρισμός της ώρας σίτισης ως διδακτικής".

                Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, με ανακοίνωσή της στις 7 Δεκεμβρίου 2017 (http://desy.gr/index.php/anakoinoseis-di-sy/883-katalavame-kala-ti-ypograpsate-kyrie-ypourge-paideias-stamatiste-na-ypotimate-ti-noimosyni-ton-ekpaideftikon-kai-tis-ellinikis-koinonias) έκανε σκληρή κριτική στο Υπουργείο Παιδείας, αναφερόμενη μεταξύ άλλων και στο θέμα της ώρας σίτισης.

                Μετά την πάροδο λίγων ημερών, αμέσως με την εισαγωγή στη Βουλή για ψήφιση των νέων μέτρων (υποχρεωτικό 30ωρο, νέες συγχωνεύσεις, 50% για την προκήρυξη απεργιών κλπ), χωρίς να έχει υπάρξει καμία απολύτως ανακοίνωση του υπουργείου που να λέει κάτι διαφορετικό για την ώρα σίτισης, όταν μάλιστα με δελτίο τύπου έχουν δηλώσει πως έχει συμφωνηθεί με την Τρόικα ο αποχαρακτηρισμός, ανέλαβαν δράση οι συνδικαλιστικοί κυβερνητικοί εκπρόσωποι και απολογητές του Υπουργείου!!

                Με απλοϊκές, ρηχές όπως πάντα κενολογίες, ερμηνεύουν τις προθέσεις της κυβέρνησης (προφανώς γνωρίζοντάς τες καλύτερα, αυτοί οι ψευτοανεξάρτητοι, συμμετέχοντας σε συνάξεις σε κυβερνητικά γραφεία, όπου γίνεται εκλαΐκευση της κυβερνητικής προπαγάνδας...), καθησυχάζουν τους εκπαιδευτικούς  ότι όλα είναι καλά (άρα δεν χρειάζονται αντιδράσεις στο έργο της κυβερνητικής εξουσίας...) και "κατακεραυνώνουν" τους συνδικαλιστικούς τους αντιπάλους γιατί τάχα σπέρνουν τη σύγχυση δημιουργώντας ανύπαρκτα θέματα!!

                Ως παράταξη, έχουμε μάθει από τον καιρό που οι συγκεκριμένοι κρατούσαν ψηλά τα λάβαρα μιας άλλης εξουσίας, την οποία πρώτοι έτρεξαν να εγκαταλείψουν για να προσχωρήσουν στην νέα, ως γνήσιοι συνδικαλιστικοί "ανεμόμυλοι", να τους αντιμετωπίζουμε με κατανόηση. Καταλαβαίνουμε πως για τους υποστηρικτές του δόγματος "καμία δουλειά δεν είναι ντροπή", δεν είναι γελοιότητα να παριστάνεις ταυτόχρονα τον εκπρόσωπο των εργαζόμενων και τον απολογητή των πράξεων του υπουργείου!

                Επιλέγουμε όμως να υπερασπιζόμαστε τις πράξεις και τις ενέργειές μας. Δεν δεχόμαστε μαθήματα υπευθυνότητας από τους χθεσινούς, σημερινούς και πιθανόν παντοτινούς ανεύθυνους. Το γεγονός ότι το υπουργείο Παιδείας για μια ακόμη φορά φαίνεται ότι δεν ξέρει τι πρέπει να κάνει αλλά και εξ αιτίας της αντίδρασής μας προβληματίζεται για τον αποχαρακτηρισμό της ώρας σίτισης, που το ίδιο δήλωσε ότι έχει συμφωνήσει, είναι θετικό.Βέβαια διατηρούμε σοβαρές επιφυλάξεις για την τελική κατάληξη του θέματος, όχι μόνο άμεσα αλλά και στο κοντινό μέλλον. Ποτέ κανείς (εκτός από τους "συνδικαλιστικούς ανεμόμυλους" και τους "κυβερνητικούς κολαούζους")δεν μπορεί να είναι σίγουρος με τις ενέργειες των μνημονιοσκιστών...

                Σε κάθε περίπτωση, καλούμε τους κυβερνητικούς βραχίονες ενημέρωσης να συντονιστούν με τους συνδικαλιστικούς απολογητές και προπαγανδιστές. Δεν είναι καλό θέαμα το υπουργείο να δηλώνει ότι συμφώνησε τον αποχαρακτηρισμό της ώρας σίτισης από διδακτική και οι συνδικαλιστικοί "κυβερνητικοί εκπρόσωποι" να λένε ότι πρόκειται περί ανύπαρκτου θέματος που δημιούργησαν η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ και άλλες παρατάξεις...

Δημοκρατική Συνεργασία

Εκπαιδευτικών Π.Ε.