Άμεση αναγκαιότητα η λήψη μέτρων για την κλιματική κρίση.
Η κυβέρνηση της ΝΔ δεν μπορεί να συνεχίσει να παραμένει αμέτοχη!
Οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης είναι πλέον εμφανείς και έχουν δραματικές συνέπειες για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.
Οι μεγάλες φωτιές, οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και στο ζωικό βασίλειο, οι παρατεταμένες υψηλές θερμοκρασίες, η προϊούσα ερημοποίηση εκτάσεων, η συνέχιση της εξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα,η απειλή της εκτεταμένης λειψυδρίας και η ραγδαία αύξηση των ακραίων καιρικών φαινομένων είναι μόνο μερικά από τα σημάδια της κρίσης που αντιμετωπίζουμε. Ο υπερτουρισμός και η υπερδόμηση δημιουργούν συνθήκες ασφυκτικές τόσο για τον άνθρωπο όσο και για τα οικοσυστήματα.
Τα τελευταία δύο χρόνια έχουν καταγραφεί ως τα θερμότερα στην ιστορία της ανθρωπότητας, αποδεικνύοντας την ανάγκη για ριζική αλλαγή του τρόπου ζωής, παραγωγής και κατανάλωσης που συμβάλλει στην ενίσχυση αυτών των φαινομένων. Κάθε χρόνο, η ποιότητα της ζωής και της καθημερινότητας μας υποβαθμίζεται, η υγεία επιβαρύνεται, όπως και το κοινό μέλλον της ανθρωπότητας, όσο δεν λαμβάνονται αυστηρά μέτρα ανάσχεσης της κλιματικής αλλαγής, σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
Είναι πλέον επιτακτική η ανάγκη διαμόρφωσης οριζόντιων και ολιστικών πολιτικών που θα προωθούν την κλιματική ανθεκτικότητα, που θα προστατεύουν τις ανθρώπινες κοινωνίες από τις δυσμενείς συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, αλλά και θα εμπεδώνουν το αίσθημα της κλιματικής δικαιοσύνης, ειδικά για τους πλέον ευάλωτους.
Η προστασία από την κλιματική αλλαγή ανάγεται πλέον σε θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και η κυβέρνηση της ΝΔ δεν πρέπει να συνεχίσει να μένει αμέτοχη. Οφείλει να αυξήσει τις δαπάνες από τον κρατικό προϋπολογισμό τόσο για την αποκατάσταση των φυσικών καταστροφών, όσο και για τον σχεδιασμό μέτρων πρόληψης που θα διατηρούν το φυσικό, αγροτικό και ζωικό κεφάλαιο και θα διασφαλίζουν την αστική ανθεκτικότητα.
Δεν υπάρχει πλέον χρόνος για ευχολόγια, κενές διακηρύξεις και ανεφάρμοστες πολιτικές. Δεν υπάρχει πλέον χώρος αξιοβίωτος για την παρούσα αλλά και τις επόμενες γενιές. Είναι επιτακτική ανάγκη οι αρχές της πρόληψης, της προφύλαξης και της βιώσιμης ανάπτυξης να μπουν στην πρώτη γραμμή, διαμορφώνοντας ένα ακλόνητο αξιακό πλαίσιο που θα εγγυάται την κλιματική ασφάλεια, και θα λειτουργήσει ως αντίβαρο στη δυσμενή προοπτική της κλιματικής μετανάστευσης.
Αποτελεί αναγκαιότητα η άμεση τήρηση και εφαρμογή των διεθνών συμφωνιών, η οργανωμένη και σχεδιασμένη απαγκίστρωση από τα ορυκτά καύσιμα και η συντεταγμένη μετάβαση σε μια κλιματικά ουδέτερη Ευρώπη.Με δικαιοσύνη και συμμετοχή των πολιτών στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Δημοκρατική Συνεργασία
Εκπαιδευτικών Π.Ε.
Ίση αντιμετώπιση όλων των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών ειδικών κατηγοριών που εμπίπτουν στις διατάξεις της κατ’ εξαίρεση απόσπασης του ν.5128/2024
Με το αρ.17 παρ.5 του ν.5128/2024 η πολιτεία φαίνεται να δίνει σωστή λύση σε ένα πολύ σημαντικό ζήτημα και χρόνιο αίτημα των συναδέλφων μας που ανήκουν στις ειδικές κατηγορίες μετάθεσης της παρ. 1 του άρθρου 13 του π.δ. 50/1996 ή του άρθρου 8 του π.δ. 56/2001, αντίστοιχα, καθώς και όσοι έχουν, οι ίδιοι ή οι σύζυγοί τους, ποσοστό αναπηρίας εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%) και άνω ανεξαρτήτως παθήσεως ή έχουν τέκνα με αναπηρία εξήντα επτά τοις εκατό (67%) και άνω, ανεξαρτήτως παθήσεως, ώστε αυτοί να βρίσκονται μετά τον διορισμό τους, στον τόπο συμφερόντων τους.
Με την παραπάνω διάταξη οι έχοντες/ουσες δικαίωμα κατ’ εξαίρεση απόσπασης, ακόμη και πριν από τη συμπλήρωση της πρώτης διετίας του διορισμού τους, αποκτούν το δικαίωμα να λογίζεται αυτός ο χρόνος ως χρόνος υπηρέτησης της οργανικής κι έτσι να μπορούν, μετά τη διετία και παρότι είχαν αποσπασθεί και δεν είχαν υπηρετήσει με φυσική παρουσία την οργανική τους, να αιτούνται μετάθεσης.
Ωστόσο, καθώς στον νόμο γίνεται αναφορά για «νεοδιόριστους», έχει προκύψει ανησυχία στις τάξεις των εκπαιδευτικών αυτών ότι δεν θα εμπίπτουν στην ευεργετική αυτή ρύθμιση όλοι, αλλά μόνο όσοι διοριστούν από τούδε και στο εξής.
Αυτή η αβάσιμη, θέλουμε να πιστεύουμε, ανησυχία, αν ερμηνευόταν κατ’ αυτόν τον τρόπο η συγκεκριμένη διάταξη δηλαδή, θα δημιουργούσε το εξής παράδοξο: Για παράδειγμα, εκπαιδευτικός διορισθείς κατά τα προηγούμενα έτη, λαμβάνει κάθε έτος κατ’ εξαίρεση απόσπαση. Το ίδιο θα δικαιούται και νεοδιοριζόμενος εκπαιδευτικός, μόνο που αυτός μετά από 2 έτη απόσπασης, θα θεωρείται ότι έχει υπηρετήσει την οργανική του και θα δικαιούται να αιτηθεί μετάθεσης. Από την άλλη μεριά, ο πρώτος, θα αποσπάται κάθε χρόνο, αν υπάρχει λειτουργικό κενό στον τόπο του, χωρίς όμως ποτέ να αποκτά δικαίωμα να αιτηθεί μετάθεση, παρά μόνο αν επιστρέψει και υπηρετήσει με φυσική παρουσία την οργανική του.
Μια τέτοια στρεβλή ερμηνεία, η οποία θα αντιμετώπιζε ανόμοια όμοιες περιπτώσεις, θα καταστρατηγούσε τη λογική και το σκοπούμενο του εν λόγω νομοθετήματος, όπως αυτά αποτυπώνονται και στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου (επίλυση χρόνιων ζητημάτων στη διοίκηση), αλλά θα παρέλειπε και να πραγματώσει ένα δίκαιο αίτημα στο πλαίσιο του κοινωνικού κράτους δικαίου.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης καλεί το Υπουργείο Παιδείας να εκδώσει, το συντομότερο, διευκρινιστική εγκύκλιο ότι θα ισχύσει το λογικό, δίκαιο και αυτονόητο, δηλαδή στην εν λόγω διάταξη να συμπεριλαμβάνονται νέοι και παλαιότεροι διορισθέντες, αφού αυτή είναι προδήλως και η βούληση του νομοθέτη:οι συγκεκριμένοι εκπαιδευτικοί να βρεθούν μόνιμα στον τόπο συμφερόντων τους.
Δημοκρατική Συνεργασία
Εκπαιδευτικών Π.Ε.
Συμπτύξεις τμημάτων: Σε βάρος της δημόσιας εκπαίδευσης η πολιτική του Υπουργείου Παιδείας
Η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ.Α., με την εγκύκλιο Φ.7/80483/Δ1/15-7-2024, ενόψει της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς, «υπενθυμίζει» τους όρουςκαι τις προϋποθέσεις στον τρόπο συγκρότησης των τμημάτων και της ανάθεσης Ενισχυτικής Διδασκαλίας.
Στη συνέχεια, οι Περιφερειακοί Διευθυντές Εκπαίδευσης, ακόμα και με προφορικές εντολές, ζητούν από τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης να προσδιορίσουν τη λειτουργικότητα των σχολικών μονάδων, για το διδακτικό έτος 2024-2025, μη λαμβάνοντας υπόψη αιτήματα που είχαν υποβληθεί και αφορούσαν, κατά κύριο λόγο, στη μείωση του μέγιστου αριθμού των μαθητών σε τμήματα λόγω της φοίτησης παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Παράλληλα, προχωρούν ακόμα και σε ανακλήσεις προηγούμενων αποφάσεων για χωρισμούς τμημάτων που είχαν, ήδη, εγκριθεί.
Χαρακτηριστικό, επίσης, παράδειγμα, στον ευαίσθητο χώρο της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, είναι και η έκδοση νέας διευκρινιστικής εγκυκλίου από το υπουργείο Παιδείας που αφορά στη μείωση του αριθμού μαθητών σε τμήματα Σ.Μ.Ε.Α.Ε..
Ακολούθως, στο πλαίσιο των γενικότερων περικοπών, προχωρούν στη δημιουργία πολυπληθών τμημάτων με εκτεταμένες συμπτύξεις στα τμήματα Γενικής Εκπαίδευσης, αδιαφορώντας για τις παιδαγωγικές συνέπειες που θα έχουν αυτές οι συμπτύξεις στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και προκαλώντας, συνακόλουθα, λειτουργικές υπεραριθμίες εκπαιδευτικών.
Είναι σαφές ότι η στόχευση είναι συγκεκριμένη και αφορά στην εξοικονόμηση εκπαιδευτικού προσωπικού. Η απόλυτη υποκρισία! Από τη μια πλευρά οι 10.000 διορισμοί που τόσο έχει ανάγκη η εκπαίδευση και που πρέπει να γίνουν περισσότεροι για την κάλυψη όλων των πραγματικών αναγκών και από την άλλη οι συμπτύξεις τμημάτων με μετακινήσεις μαθητών που οδηγούν, με μαθηματική ακρίβεια, στην περαιτέρω υποβάθμιση της παρεχόμενης δημόσιας εκπαίδευσης.
Τέτοιου είδους ενέργειες, οι οποίες συνδέονται άρρηκτα με την εύρυθμη λειτουργία των σχολικών μονάδων, δεν μπορούν να βρουν σύμφωνο κανένα μέλος της σχολικής κοινότητας και είναι απολύτως καταδικαστέες. Δεν είναι δυνατόν το Υπουργείο Παιδείας, λίγες ημέρες πριν από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, να ανατρέπει τον προγραμματισμό των σχολικών μονάδων, αδιαφορώντας για τα προβλήματα που δημιουργεί.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ απαιτεί την άμεση ανάκληση των αντιπαιδαγωγικών εντολών συμπτύξεων και περικοπών στον ευαίσθητο χώρο της εκπαίδευσης.
Δημοκρατική Συνεργασία
Εκπαιδευτικών Π.Ε.
Όχι στα «παιχνίδια» των σχολαρχών!
Σε όλες τις Χώρες του κόσμου, στα Δημοτικά σχολεία εργάζονται δάσκαλοι!
Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει το «ράβε - ξήλωνε» στον χώρο της εκπαίδευσης. Έχοντας καταφανή αδυναμία να συντάξει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, καθώς ούτε οι ίδιοι γνωρίζουν τι ακριβώς θέλουν να κάνουν, βαδίζουν στη γνωστή τους τακτική του «πάμε και όπου βγει». Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα από το γεγονός ότι για δεύτερη φορά ο ίδιος υπουργός παιδείας, φέρνει προς τροποποίηση άρθρα του νόμου Κεραμέως του 2022, έχοντας συνολικά τροποποιήσει πάνω από 100, δεν μπορεί να υπάρξει! Δεν απαιτείται πια αλλαγή κυβέρνησης για να «ξηλωθεί» ότι έκανε η προηγούμενη, αρκεί μία αλλαγή υπουργού, της ίδιας κυβέρνησης, για να έλθουν τα πάνω, κάτω!
Μέσα σε αυτό το ρευστό σκηνικό, όπου κανείς δεν ξέρει «τι του ξημερώνει», δημοσιεύματα και αρθρογραφία για εισαγωγή φιλολόγων και θεολόγων στα δημοτικά σχολεία και ουσιαστική κατάργηση του δασκάλου, όσο αντιεπιστημονικά και απαράδεκτα και αν φαίνονται από την πρώτη ματιά, δεν μπορεί να υποτιμώνται από κανέναν.
Δεκαέξι χρόνια μετά την πρώτη αποτυχημένη απόπειρα με επικεφαλής τον καθηγητή κύριο Μπαμπινιώτη (2008) για την εισαγωγή φιλολόγων και θεολόγων (2009) στα Δημοτικά σχολεία, το θέμα επανέρχεται με άρθρο της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, όπου ούτε λίγο ούτε πολύ, ο Πρόεδρος των ιδιοκτητών ιδιωτικών σχολείων, προτείνει, ουσιαστικά την κατάργηση των δασκάλων από τα Δημοτικά Σχολεία και τη διδασκαλία όλων των μαθημάτων από ειδικότητες!
Το παρουσιάζει μάλιστα αυτό, ως καινοτομία, αγνοώντας σκόπιμα την παιδαγωγική επιστήμη και την ψυχολογία, αναφορικά με τις δυνατότητες των παιδιών αυτής της ηλικίας να διδαχθούν το μάθημα από εναλλασσόμενους εκπαιδευτικούς, τους οποίους ούτε καν θα προλαβαίνουν να γνωρίσουν. Προτείνει δηλαδή τη μετατροπή του Δημοτικού σχολείου σε Γυμνάσιο, κάτι που φυσικά, δεν συμβαίνει σε καμιά χώρα του κόσμου. Σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου, στα δημοτικά σχολεία εργάζονται δάσκαλοι!
Οι σχολάρχες βέβαια, καμιά «καινοτομία» δεν έχουν στο μυαλό τους. Φτηνό και ευάλωτο εργατικό δυναμικό για τα σχολεία τους ψάχνουν, για να πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους. Επικαλούνται την δήθεν έλλειψη δασκάλων, τη στιγμή που υπάρχουν χιλιάδες αδιόριστοι, οι οποίοι όμως δεν πηγαίνουν στα ιδιωτικά σχολεία ούτε καν για να καταθέσουν βιογραφικό ζητώντας εργασία!
Το πρόβλημα συνεπώς δεν είναι η έλλειψη εκπαιδευτικών, όπως ψευδώς ισχυρίζονται, αλλά οι συνθήκες εργασίας,καθώς οι εκπαιδευτικοί σε πάρα πολλά ιδιωτικά νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία είναι αυτοί που υφίστανται το μεγαλύτερο βαθμό εργασιακής εκμετάλλευσης, υποχρεωμένοι υπό την απειλή της απόλυσης, να εργάζονται δωρεάν απογεύματα στη μελέτη, τα καλοκαίρια στα summer camps, τα Σαββατοκύριακα σε ατελείωτες εκδηλώσεις, συν την καθημερινή τρομακτική πίεση.
Επειδή όμως, όταν ανοίγουν ένα θέμα οι σχολάρχες, δεν το κάνουν τυχαία, καλούμε τον «εξαφανισμένο» υπουργό παιδείας κύριο Πιερρακάκη να πάρει ξεκάθαρη θέση, δεσμευόμενος ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο. Οι δηλώσεις της υφυπουργού παιδείας, η οποία μάλιστα δεν έχει αρμοδιότητα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, δεν καλύπτουν κανέναν.
Δημοκρατική Συνεργασία
Εκπαιδευτικών Π.Ε.