Το συνδικαλιστικό κίνημα πάντα πετύχαινε νίκες με τη συμμετοχή, όχι με την απουσία και την αποχή! Απαντούμε μαζικά στο Υπουργείο Παιδείας εκλέγοντας Αιρετούς εκπροσώπους! Δεν επιτρέπουμε στην κυρία Κεραμέως να ορίσει αυτούς που θα μας εκπροσωπούν! Υ

Το συνδικαλιστικό κίνημα πάντα πετύχαινε νίκες με τη συμμετοχή,

όχι με την απουσία και την αποχή!

Απαντούμε μαζικά στο Υπουργείο Παιδείας εκλέγοντας Αιρετούς εκπροσώπους!

Δεν επιτρέπουμε στην κυρία Κεραμέως να ορίσει αυτούς που θα μας εκπροσωπούν!

Υπουργείο Παιδείας και αποχή έχουν τον ίδιο στόχο: Να μην έχουμε Αιρετούς!

«… Η αποχή και η απόσυρση των ψηφοδελτίων πιστεύαμε και εξακολουθούμε να έχουμε την ίδια άποψη, πως αποτελούν «βούτυρο στο ψωμί» της Κυβέρνησης, η οποία έχει δείξει με τη μέχρι τώρα στάση της, πως επιθυμεί τον εξοβελισμό των Αιρετών εκπροσώπων από τα υπηρεσιακά συμβούλια. Κλασική απόδειξη, η μη συμμετοχή αιρετών στα τελευταία συμβούλια «επιλογής» προσωρινών διευθυντών εκπαίδευσης και στα πειθαρχικά συμβούλια στην προηγούμενη διακυβέρνηση της χώρας από τη ΝΔ. Για αυτό τον λόγο άλλωστε, το υπουργείο Παιδείας δεν έκανε καμία σοβαρή κίνηση εκτόνωσης της κατάστασης και φέρνει τεράστιες ευθύνες για τα αδιέξοδα που έχουν παρουσιαστεί…

…Η επιλογή της αποχής είναι τεράστιο λάθος, το οποίο ευχόμαστε να μην αποτελέσει την «ταφόπλακα», ενός θεσμού με εκατό χρόνια ζωής…

…Οι εκπαιδευτικοί, χωρίς εκπροσώπηση, έρμαιο των επιλογών της διοίκησης, θα πορεύονται αβοήθητοι μέσα στις «συμπληγάδες» της καθημερινής τους μάχης…»

(αποσπάσματα από την ανακοίνωση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ, 18-10-2020)

Δύο χρόνια λειτουργίας των υπηρεσιακών συμβουλίων χωρίς τους εκλεγμένους εκπροσώπους των εργαζόμενων, ήταν αρκετά για να αντιληφθούν όλοι, πως ο θεσμός του Αιρετού, που ήταν κατάκτηση μετά από μεγάλους αγώνες του κλάδου και υπήρχε για σχεδόν εκατό χρόνια, δεν μπορούσε να γίνει θυσία στον βωμό καμιάς σκοπιμότητας είτε κυβερνητικής είτε συνδικαλιστικής. Τα δύο αυτά χρόνια ήταν αρκετά για να αντιληφθούν όλοι, πως οι συνάδελφοι δεν είναι δυνατό να συνεχίσουν να είναι απροστάτευτοι απέναντι σε κάθε αυθαιρεσία της διοίκησης, πως η αδιαφάνεια σε όλες τις διαδικασίες δεν μπορούσε να συνεχιστεί, πως οι διορισμένοι από την κυρία Κεραμέως στα υπηρεσιακά συμβούλια θα συνεχίσουν να παριστάνουν τους εκπροσώπους των εκπαιδευτικών, λέγοντας πάντα ναι σε όλα και υπογράφοντας, χωρίς κανένα έλεγχο, ό,τι αποφασίζει η διοίκηση.

Τα δύο αυτά χρόνια ήταν αρκετά για να καταπέσει και η τελευταία αυταπάτη πως η αποχή και η μη συμμετοχή φέρνει αποτέλεσμα, πως η αποχή και η μη συμμετοχή φέρνει σε δύσκολη θέση την Κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας, πως η αποχή και η μη συμμετοχή δεν δημιουργεί προβλήματα γιατί δήθεν οι Αιρετοί θα υποκατασταθούν από του Συλλόγους εκπαιδευτικών, πως η αποχή και η μη συμμετοχή είναι νικηφόρα δράση!

Το συνδικαλιστικό κίνημα και παλαιότερα διαφωνούσε με συνδικαλιστικούς νόμους,όπως για παράδειγμα με τον Νόμο 330/1976 (πλειοψηφικό), ο οποίος υπήρχε πριν από τον εμβληματικό νόμο 1264/1982. Ποτέ δεν διάλεξε όμως την αποχή. Συμμετείχε κανονικά στις εκλογές προσπαθώντας ταυτόχρονα να δημιουργήσει τις κοινωνικές προϋποθέσεις ανατροπής του νόμου, μέσα από κυβερνητική αλλαγή.

Και σε πολιτικό επίπεδο, ποτέ στη Μεταπολίτευση τουλάχιστον, η διαφωνία για παράδειγμα απέναντι στον εκλογικό νόμο δεν αποτέλεσε αιτία αποχής.Τα κόμματα που επιθυμούν την απλή αναλογική δεν απείχαν ποτέ από τις εκλογές που γίνονται με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής. Τα κόμματα που είναι κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν απέχουν ποτέ από τις Ευρωεκλογές. Συμμετέχουν κανονικά και ψηφίζουν, παρά τις όποιες διαφωνίες τους. Δεν απέχουν.

Είναι σημαντικό, ότι ένα μεγάλο πλειοψηφικό κομμάτι συνδικαλιστικών δυνάμεων, τόσο στη ΔΟΕ όσο και την ΟΛΜΕ, έχει αντιληφθεί πλέον ότι δεν μπορεί να ξαναγίνουν παραταξιακά παιχνίδια για ένα τόσο σοβαρό θέμα, όπως είναι η εκπροσώπηση των εκπαιδευτικών στα υπηρεσιακά συμβούλια και πως, παρά τις όποιες διαφωνίες απέναντι στις κυβερνητικές προθέσεις, ο αγώνας θα δοθεί μέσα από τη συμμετοχή και όχι με αποχή.

Είναι σημαντικό, ότι ένα μεγάλο πλειοψηφικό κομμάτι συνδικαλιστικών δυνάμεων, τόσο στη ΔΟΕ όσο και την ΟΛΜΕ, έχει αντιληφθεί πως το διακύβευμα, που είναι η ύπαρξη Αιρετών εκπροσώπων, είναι τόσο μεγάλο, που δεν μπορεί να απεμποληθεί για δεύτερη φορά.

Δυστυχώς, απέναντι στη λογική, αλλά και στα διδάγματα που θα έπρεπε να υπήρχαν από την διαχρονική στάση του συνδικάτου, που πάντα επέλεγε τη συμμετοχή, συνασπίζεται ένα θορυβώδες, μειοψηφικό και ανεπίγνωστο μπλοκ δυνάμεων που εξακολουθεί να προτάσσει τα εκλογικά παραταξιακά οφέλη, αδιαφορώντας για το τι σημαίνει η απώλεια και ουσιαστική κατάργηση ενός θεσμού με εκατό χρόνια ιστορία.

                Αυτή η μειοψηφία δυνάμεων έχει ως στόχο τον έλεγχο του θεσμού, μέσα από την ψήφο μειοψηφιών. Η ψήφος της πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών τους φοβίζει, καθώς γνωρίζουν ότι από τη μαζική συμμετοχή δεν μπορούν να εκλέξουν Αιρετούς. Δεν ενδιαφέρονται για ένα συνδικάτο μαζικό και συμμετοχικό, αλλά θέλουν ένα συνδικάτο μικρό και ελεγχόμενο. Το πρόβλημά τους δεν είναι η ηλεκτρονική ψηφοφορία, αλλά η μεγάλη συμμετοχή που φοβούνται ότι θα προκύψει μέσα από αυτή. Για να πετύχουν αυτόν τους τον στόχο, δεν διστάζουν ούτε μπροστά στην κατάργηση των Αιρετών.

Για αυτό τον λόγο καλούν σε αποχή, ως ύστατη καταφυγή, προσδοκώντας να την επικαλούνται στη συνέχεια ως επιχείρημα απονομιμοποίησης των εκλεγμένων, κάτι που βέβαια δεν έκαναν στις εκλογές για τη ΔΟΕ τον περασμένο Ιούνιο, όταν ψήφισαν χιλιάδες λιγότεροι συνάδελφοι σε όλη τη Χώρα.

Για αυτό τον λόγο επιστρατεύουν τεχνοφοβικά, οπισθοδρομικά επιχειρήματα περί διαβλητότητας και νοθείας. Για αυτό τον λόγο αναφέρουν πως δήθεν δεν θα υπάρχει ανταλλαγή επιχειρημάτων, ενώ όλοι γνωρίζουν πως στις εκλογές Αιρετών δεν γίνονται γενικές συνελεύσεις. Για αυτό τον λόγο πρότειναν αστειότητες περί πραγματοποίησης των εκλογών από το συνδικάτο, άλλη ημέρα από την ορισθείσα, πρόταση που τελικά από μόνοι τους «έθαψαν», καθώς δεν μπορούσε ούτε στοιχειωδώς να σταθεί και συγκέντρωσε τη γενική κατακραυγή, αλλά και θυμηδία. Για αυτό τον λόγο υποστηρίζουν πως όποιος ψηφίσει στηρίζει την Κυβέρνηση, ενώ στην πραγματικότητα, οι ίδιοι έχουν τον ίδιο στόχο με την υπουργό Παιδείας: να μην υπάρχουν Αιρετοί. Για αυτό τον λόγο μπερδεύουν στη δήθεν επιχειρηματολογία τους τον νόμο Χατζηδάκη, ο οποίος όμως δεν σχετίζεται με τις εκλογές Αιρετών, οι οποίεςδεν είναι συνδικαλιστικές, αλλά υπηρεσιακές εκλογές που πραγματοποιούνται με το άρθρο 22 του ν.4728/2020, όπου δίνεται η δυνατότητα στην υπουργό Παιδείας να επιλέξει τον τρόπο διεξαγωγής των εκλογών. Για αυτό τον λόγο προσπαθούν να δημιουργήσουν σκιές  αναφέροντας πως δεν θα δοθούν στη δημοσιότητα οι κατάλογοι ψηφισάντων, λες και δίνονταν στις δια ζώσης εκλογές, λες και δίνονται κατάλογοι ψηφισάντων στις βουλευτικές εκλογές, στις αυτοδιοικητικές εκλογές, στις ευρωεκλογές, λες και δεν υπάρχουν προσωπικά δεδομένα.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, παρά το γεγονός ότι ήταν η μόνη συνδικαλιστική δύναμη που πριν δύο χρόνια είχε επισημάνει ακριβώς τι θα σημάνει για τους εκπαιδευτικούς η μη ύπαρξη Αιρετών, δεν μένει στο παρελθόν. Χαιρετίζει την απόφαση συμμετοχής στις εκλογές και των άλλων Παρατάξεων και καλεί όλους τους εκπαιδευτικούς να δείξουν την αντίθεσή τους στην Κυβέρνηση και στην κυρία Κεραμέως με τη συμμετοχή τους στην ψηφοφορία. Η αποχή είναι «βούτυρο στο ψωμί» της Κυβέρνησης, η οποία θα ορίσει ξανά τους εκπροσώπους μας.

Η ψήφος μας είναι η δύναμή μας!

Ψηφίζουμε μαζικά και εκλέγουμε Αιρετούς!

Δεν αφήνουμε την κυρία Κεραμέως να αποφασίσει για εμάς!

Δημοκρατική Συνεργασία

Εκπαιδευτικών Π.Ε.

Το νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας των Συλλόγων Διδασκόντων

Το νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας

των Συλλόγων Διδασκόντων

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της εκπαίδευσης αποτελεί η νομοθεσία. Εξ αιτίας του γεγονότος ότι οι περισσότερες κυβερνήσεις δεν έχουν συνολικό σχεδιασμό για την Παιδεία και νομοθετούν άναρχα και ασύνδετα, οι εκπαιδευτικοί είναι υποχρεωμένοι να ψάχνουν μέσα σε πολλούς νόμους και εγκυκλίους, ευρισκόμενοι σε ένα διαρκές άγχος μήπως κάποια ρύθμιση βρίσκεται σε κάποιο νόμο που δεν έχουν αντιληφθεί.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, έχει πολλές φορές επισημάνει το συγκεκριμένο πρόβλημα, χωρίς βέβαια να «ιδρώσει» το αυτί της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας. Άλλωστε οι ίδιοι έχουν πληθώρα νομικών για να υποστηρίζει το έργο τους και δεν ενδιαφέρονται για το ότι οι εκπαιδευτικοί συναντούν μεγάλα προβλήματα.

Θέλοντας να βοηθήσουμε, σε ένα θέμα που θα βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος το επόμενο διάστημα, συγκεντρώσαμε ολόκληρο το πλαίσιο που αφορά στους Συλλόγους Διδασκόντων, το οποίο είναι το παρακάτω:

https://drive.google.com/file/d/1QEHjD0yvOoLwMgcHOZ00lvDCMET666Gg/view?usp=sharing

Ενημέρωση για τη ρύθμιση λειτουργικών υπεραριθμιών εκπαιδευτικών

Ενημέρωση για τη ρύθμιση λειτουργικών υπεραριθμιών εκπαιδευτικών

Μετά τη διαπίστωση λειτουργικής υπεραριθμίας μπορούν να κριθούν ως υπεράριθμοι όλοι οι εκπαιδευτικοί του σχολείου υποβάλλοντας θετική ή αρνητική δήλωση (άρθρο 14 του Π.Δ.50/1996 και άρθρο 12 του Π.Δ.100/1997).

Από όσουςεκπαιδευτικούς επιθυμούν να κριθούν ως λειτουργικά υπεράριθμοι χαρακτηρίζονται υπεράριθμοι αυτοί που συγκεντρώνουν τον μεγαλύτερο αριθμό μονάδων μετάθεσης. Από όσους εκπαιδευτικούς δεν επιθυμούν να κριθούν ως λειτουργικά υπεράριθμοι χαρακτηρίζονται υπεράριθμοι εκείνοι που τοποθετήθηκαν οργανικά τελευταίοι στη σχολική μονάδα.

Οι εκπαιδευτικοί που μετατέθηκαν ή τοποθετήθηκαν στη σχολική μονάδα το ίδιο σχολικό έτος, εκτός των εκπαιδευτικών που τοποθετήθηκαν ως οργανικά υπεράριθμοι, θεωρείται ότι τοποθετήθηκαν ταυτόχρονα.Σε περίπτωση ταυτόχρονης τοποθέτησης υπεράριθμοι χαρακτηρίζονται οι εκπαιδευτικοί που συγκεντρώνουν τον μικρότερο αριθμό μονάδων μετάθεσης της τρέχουσας σχολικής χρονιάς.

Εάν, μετά από συγχώνευση σχολείων, προκύψει υπεραριθμία σε επόμενα σχολικά έτη, ως χρόνος τοποθέτησης των εκπαιδευτικών θεωρείταιτο έτος που πραγματοποιήθηκε η συγχώνευση και οι εκπαιδευτικοί κρίνονται ως υπεράριθμοι σύμφωνα με τις μονάδες μετάθεσης που έχουν συγκεντρώσει κατά τον χρόνο κρίσης της υπεραριθμίας.

Από τις παραπάνω ρυθμίσεις, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις,εξαιρούνται όσοι υπάγονται σε ειδικές κατηγορίες μετάθεσης. Οι ανήκοντες σε ειδική κατηγορία μετάθεσηςμπορούν να υποβάλουν αίτηση να κριθούν υπεράριθμοι, αλλά στην περίπτωση αυτή κρίνονται και συγκρίνονται μαζί με όλους τους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι έχουν κριθεί υπεράριθμοι, βάσει των συνολικών μορίων που συγκεντρώνουν και δεν μπορούν να επικαλεστούν την ένταξή τους σε ειδική κατηγορία ώστε να προηγηθούν των λοιπών υπεράριθμων.

Οι εκπαιδευτικοί που κρίνονται λειτουργικά υπεράριθμοι τοποθετούνται κατά απόλυτη προτεραιότητα, συγκρινόμενοι μόνο μεταξύ τους, με βάση το σύνολο των μονάδων μετάθεσης και τις δηλώσεις προτίμησής τους σε κενές λειτουργικές θέσεις σχολείων.

Δεν απαιτείται υπηρέτηση της νέας οργανικής θέσης για τους εκπαιδευτικούςπου θα χαρακτηριστούν λειτουργικά υπεράριθμοι και οι οποίοιτοποθετήθηκαν φέτος στη σχολική μονάδα είτε από μετάθεση είτε από βελτίωση θέσης, καθώς η μεταβολή της υπηρεσιακής τους κατάστασης οφείλεται στις ανάγκες της υπηρεσίας.

Οι λειτουργικά υπεράριθμοι εκπαιδευτικοί μπορούν να επιστρέψουν στην οργανική τους θέση, εάν δημιουργηθεί κενό,δηλώνοντάς το στη δήλωση υπεραριθμίας είτε κατά τη διαδικασία των αποσπάσεων εντός ΠΥΣΠΕ είτε αργότερα.

Δημοκρατική Συνεργασία

Εκπαιδευτικών Π.Ε.

Ηλικιακά όρια μειωμένων συντάξεων: Όχι στα κυβερνητικά παιχνίδια που ανατρέπουν τους προγραμματισμούς ζωής των εργαζομένων

Ηλικιακά όρια μειωμένων συντάξεων:

Όχι στα κυβερνητικά παιχνίδια που ανατρέπουν

τους προγραμματισμούς ζωής των εργαζομένων

Τα όρια ηλικίας για μειωμένη σύνταξη δεν άλλαξανμε τους ν.4336/2015 και ν.4337/2015 και παρέμειναν τα ίδια με αυτά που προέβλεπαν οι συνταξιοδοτικές διατάξεις του ν.3865/2010. Συγκεκριμένα, με μειωμένη σύνταξη -και με εξαγορά πλασματικών ετών- μπορούσαν να αποχωρήσουν:

Α) Άνδρες και γυναίκες με 25ετία ως το 2010 (χωρίς ανήλικο τέκνο), στο 60^ο και το 55^ο έτος αντίστοιχα, διορισμένοι είτε πριν είτε μετά το 1983, όποτε αυτό συμπληρωθεί.

Β) Άνδρες και γυναίκες που είχαν 25ετία το 2011 ή το 2012 (χωρίς ανήλικο τέκνο)μπορούσαν να αποχωρήσουν με μειωμένη σύνταξη, όταν συμπλήρωναν το 56^ο ή 58^ο έτος της ηλικίας τους αντίστοιχα.

Γ) Άνδρες και γυναίκες με 25ετία από το 2013 και μετά αποχωρούν με μειωμένη σύνταξη στα 62 έτη.

Δυστυχώς, το τελευταίο διάστημα, δημοσιεύματα κάνουν αναφορά σε γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους για τα ηλικιακά όρια των μειωμένων συντάξεων. Συγκεκριμένα, με τη γνωμοδότηση προτείνεται η κατάργηση των προαναφερθέντων ηλικιακών ορίων (55, 56, 58, 60) για όσους δεν τα είχαν συμπληρώσει μέχρι τις 31/12/2021.

Όσοι συνταξιοδοτούνται με μειωμένη σύνταξη έχουν ποινή 6% για κάθε έτος που υπολείπεται του αντίστοιχου ορίου ηλικίας για πλήρη σύνταξη με τα γενικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, σύμφωνα με τον πίνακα 2 του ν.4336/2015. Η ποινή εφαρμόζεται στο ποσό της Εθνικής Σύνταξης (τα 384€) με ανώτατο όριο το 30%, δηλ. τα 115,20€ καιδεν μπορεί να υπερβεί το ποσό αυτό. Η μείωση της Εθνικής Σύνταξης που θα προκύψει θα είναι εφ’ όρου ζωής.

Στην περίπτωση μειωμένης σύνταξης, το ίδιο ποσοστό μείωσης (έως 30%) ισχύει και στην επικουρική σύνταξη από το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης & Εφάπαξ Παροχών (ΕΤΕΑΕΠ - πρώην ΤΕΑΔΥ)για τα έτη ασφάλισης έως 31-12-2014.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης καλεί την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας να μην κάνει αποδεκτή τη συγκεκριμένη γνωμοδότηση και να ανατρέψει, προς το δυσμενέστερο, το ήδη δυσβάστακτο συνταξιοδοτικό καθεστώς. Οφείλει να προχωρήσει στις ενέργειες που απαιτούνται για την κατοχύρωση του δικαιώματος αποχώρησης με τα ισχύοντα ηλικιακά όρια που αφορούν στις μειωμένες συντάξεις, όποτε αυτά συμπληρωθούν, και όχι στο γενικό όριο των 62 ετών που ισχύει για όσους συμπληρώνουν 25ετία από το 2013 και μετά. Οι εργαζόμενοι έχουν κάνει προγραμματισμούς ζωής οι οποίοι δεν είναι δυνατό να αλλάζουν αιφνιδιαστικά!

Δημοκρατική Συνεργασία

Εκπαιδευτικών Π.Ε.