Νέα βιβλία

Από το 2000-2001 έχουμε Νέα αναλυτικά προγράμματα και από το Σχολ. έτος 2006-2007 Νέα βιβλία στο Δημοτικό Σχολείο και στο Νηπιαγωγείο.

          Η κυβέρνηση της Ν. Δημοκρατίας και η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΠΘ, παρά το γεγονός ότι παρέλαβαν το 2004 σχεδόν ολοκληρωμένα τα Νέα Βιβλία, από την προηγούμενη κυβέρνηση δεν μπόρεσαν να εφαρμόσουν ένα σχέδιο ομαλής εισαγωγής τους στο σχολείο.

Για τα νέα βιβλία:

  • Δεν υπήρξε στάδιο πιλοτικής εφαρμογής τους, έτσι ώστε να επισημανθούν τα λάθη και οι αδυναμίες τους και να διορθωθούν πριν γενικευθεί η εφαρμογή τους.
  • Υπήρξε παντελής απουσία επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, οι οποίοι είδαν για πρώτη φορά τα νέα βιβλία μαζί με τους μαθητές, το Σεπτέμβρη του 2006.

Τα παραπάνω δημιούργησαν σύγχυση και αναταραχή τόσο στους εκπαιδευτικούς όσο και στους μαθητές και στους γονείς.

Ο χειρισμός δε της «απόσυρσης» του βιβλίου της Ιστορίας από το νέο Υπουργό Παιδείας, τον περασμένο Σεπτέμβρη, ήταν εντελώς απαράδεκτος.

Προτάσεις:

1. Θα έπρεπε, πριν την εισαγωγή των νέων βιβλίων, να έχει προηγηθεί η αξιολόγηση των παλιών, δηλαδή πού πέτυχαν και πού απέτυχαν και η πολύτιμη αυτή γνώση να λειτουργήσει ως παρακαταθήκη για τα νέα. Οι πρωταγωνιστές της διδακτικής πράξης, οι μάχιμοι εκπαιδευτικοί, δε ρωτήθηκαν για το τι πρέπει να πληροί ένα σχολικό εγχειρίδιο.

2. Τα νέα βιβλία πρέπει να αξιολογηθούν, να εντοπιστούν οι αδυναμίες και οι δυσλειτουργίες, που αναμφίβολα υπάρχουν, μέσα από ποικίλες κριτικές προσεγγίσεις στις οποίες κυρίαρχος παράγοντας να είναι οι δυνατότητες διαχείρισης των νέων βιβλίων από τους άμεσα εμπλεκόμενους.(εκπαιδευτικούς -μαθητές/τριες). Θέση μας δεν είναι η απόσυρση των βιβλίων, αλλά η αξιολόγηση και η διόρθωσή τους από τους εκπαιδευτικούς της πράξης. Όποια, βέβαια, βιβλία δεν μπορούν να διορθωθούν, να αποσυρθούν.                                                 

3. Η υπάρχουσα ύλη είναι τεράστια, παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς των συγγραφέων, και είναι αυτή που πιέζει ως βραχνάς την εκπαιδευτική διαδικασία.

4. Είναι ανάγκη να υπάρξει μια ευρεία συζήτηση για το ποια  γνώση είναι αναγκαία για τα παιδιά του δημοτικού.

Είναι βέβαιο ότι το κυνήγι της ύλης υπονομεύει τη διαθεματικότητα.

5. Πρέπει να γίνει διάκριση ανάμεσα στο πρόγραμμα σπουδών και στα εγχειρίδια καθώς το περιεχόμενό τους καθορίζεται από το πρόγραμμα. Η συζήτηση δεν πρέπει να περιοριστεί μόνο στο ζήτημα της επιμόρφωσης ή στις δυσλειτουργίες των νέων βιβλίων. Τα «μαθησιακά προβλήματα» δε λύνονται με την τεχνική αρτιότητα των βιβλίων. Έχουν κοινωνική αφετηρία, σχετίζονται με κοινωνικές διαδικασίες όπως είναι το ζήτημα του περιεχομένου του αναλυτικού προγράμματος.

Τα νέα προγράμματα ΔΕΠΣ, κάθε άλλο παρά ενιαία είναι καθώς οι βαθμίδες της πρωτοβάθμιας και της υποχρεωτικής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι χωριστές.(παρατηρείται άλλωστε πρόβλημα στη μετάβαση από τη μια βαθμίδα στην άλλη). Δεν είναι, επίσης, διαθεματικά,  καθώς θεμελιώνονται στη διδασκαλία χωριστών μαθημάτων , αλλά και γιατί δεν εντάσσονται σε ένα σχέδιο συνολικού μετασχηματισμού που θα αποβάλλει τον ανταγωνισμό και τον ατομικισμό στο σχολείο.

6. Με βάση αυτά τα συμπεράσματα, εκτιμούμε ότι  το δημόσιο σχολείο πρέπει να έχει βιβλία και προγράμματα σπουδών που να μειώνουν τη σχολική αποτυχία και τις εκπαιδευτικές ανισότητες, να δομούν τη σκέψη των παιδιών ενώ να αναπτύσσουν παράλληλα τις κριτικές τους ικανότητες. Τα βιβλία αυτά να ευνοούν τον αγώνα που δίνουμε καθημερινά με τους μαθητές μας για ολόπλευρη γνώση.

Τέλος, θεωρούμε απαραίτητη τη δημιουργία βιβλιοθηκών και αναγνωστηρίων, σε κάθε σχολική μονάδα, όπου ο μαθητής, πέρα από τη μονομέρεια του ενός βιβλίου, θα έχει τη δυνατότητα πρόσβασης και μελέτης και σε άλλα βιβλία.

88η Γενική Συνέλευση ΔΟΕ - Video

 
 
 

Τελευταίες ανακοινώσεις ΔΗ.ΣΥ.

Παρουσίαση βιβλίου με την ιστορία της ΠΑΣΚ

3η Πανελλήνια Συνδιάσκεψη Νέων Στελεχών Φωτογραφικό υλικό

Κύλιση στην Αρχή
X

Right Click

No right click