ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ ΡΑΝΙΑ, αντιπρόσωπος της ΔΗΣΥ από το Σύλλογο Κοζάνης - Ομιλία στην 86η Γ.Σ. της ΔΟΕ

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,

Αποτιμούμε σήμερα άλλη μία δύσκολη συνδικαλιστική χρονιά, που δεν δικαίωσε τις προσδοκίες του εκπαιδευτικού κόσμου και δεν επιβεβαίωσε τις υποσχέσεις και τις εξαγγελίες για μια αναβαθμισμένη Εκπαίδευση και ένα σύγχρονο Δημόσιο Σχολείο. Η ψευδαίσθηση όλων μας, ως χαμηλοσυντήρητος Κλάδος, ότι μια κατ’ όνομα «αριστερή κυβέρνηση» θα επιδείκνυε κοινωνική ευαισθησία, να κρατήσει αλώβητη την Εκπαίδευση και την Υγεία από την ισοπέδωση και σάρωση που προκαλούν οι ανάλγητες μνημονιακές πολιτικές, μας άφησε όλους με ένα χαμόγελο «πικρό», αφού τίποτε απ’ αυτά που σωρεύονται ως φλέγοντα ζητήματα για την εκπαίδευση, δεν επιλύθηκε, γιατί πολύ απλά, οι ανανεωτικές μεταρρυθμίσεις που επιχειρούνταν, είτε προσέκρουαν σε αντισυνταγματικότητες, είτε στήνονταν τόσο αποσπασματικά και πρόχειρα, που επέσυραν πλήθος αντιφατικών διευκρινιστικών εγκυκλίων, που μόνο σύγχυση και ανασφάλεια έσπειραν στον κόσμο της Εκπαίδευσης. Ο απολογισμός της συνδικαλιστικής χρονιάς που πέρασε, δυστυχώς εκτός από τις έγκαιρες προκηρύξεις και τα χρονοδιαγράμματα των υπηρεσιακών μεταβολών, δεν έχει στο σύνολό του θετικό πρόσημο.

Προς επίρρωση όλων όσων ακούστηκαν, το κυρίαρχο ζήτημα που αναδείχτηκε από τις τοποθετήσεις των νεότερων και όχι μόνο συναδέλφων, που πρέπει να απαντηθεί άμεσα με πολιτικο-συνδικαλιστικά κριτήρια, είναι το κορυφαίο ζήτημα της αδιοριστίας.

Είναι ένα ζήτημα που βάζουμε επιτακτικά ως παράταξη, γιατί είναι αυτό που κάτω από το βάρος των μνημονιακών πολιτικών, έχει κατακερματίσει το εκπαιδευτικό κίνημα, είναι αυτό που στη λογική του «διαίρει και βασίλευε», δημιουργεί πλήθος συλλογικοτήτων, με αντιφατικές μεταξύ τους συλλογιστικές, με αντίπαλες και ανθρωποφαγικές προθέσεις, που βλάπτουν και θα βλάψουν τον κλάδο μας σε βάθος χρόνου.

            Κυριολεκτικά μας θύμωσε η αντιμετώπιση των αναπληρωτών Ειδικής Αγωγής που εδώ και μία 15ετία, αναζητούν μάταια επαγγελματικά δικαιώματα. Είναι αναπληρωτές που καταδικάστηκαν σε μόνιμη απασχόληση αντί για Εργασία, μετά τον αποχαρακτηρισμό των ειδικοτήτων τους ΠΕ61, ΠΕ71 στις οργανικές θέσεις ΣΜΕΑΕ, τον Αύγουστο του 2016, είναι οι αναπληρωτές που αμφισβητήθηκαν, την τρέχουσα χρονιά, όχι μόνο τα επαγγελματικά τους δικαιώματα, αλλά και τα πανεπιστημιακά προγράμματα σπουδών τους, άρα κατ’επέκταση αμφισβητήθηκε η ίδια η εκπαιδευτική τους υπόσταση.

Παγκόσμια πρωτοτυπία αποτελεί η μοριοδότηση του βασικού πτυχίου στον τρόπο πρόσληψης. Είναι αυτοί οι συνάδελφοι, που αν αύριο γινόταν ένας διαγωνισμός πρόσληψης στην Εκπαίδευση, δεν θα μπορούσαν να καταλάβουν θέσεις στις ΣΜΕΑΕ, λόγω του αποχαρακτηρισμού των οργανικών θέσεων από ΠΕ61 και ΠΕ71 σε ΠΕ60 και ΠΕ70.

Στο όνομα της περικοπής εκπαιδευτικού προσωπικού, η Ειδική Αγωγή ένας τόσο ευαίσθητος και απαιτητικός τομέας της Δημόσιας Εκπαίδευσης, αντιμετωπίζεται από την Πολιτεία, ως χοάνη ανεξάντλητων ταχυτήτων εκπαιδευτικών. Αυτή όμως η πολιτική βούληση του Υπουργείου, βρίσκεται στον αντίποδα της ουσιαστικής ενίσχυσης της παρεχόμενης Εκπαίδευσης. Είναι αυτή που στέκεται υποκριτικά απέναντι στα άτομα με αναπηρία και στις οικογένειές τους. Είναι αυτή που υπονομεύει την εξειδικευμένη παροχή αγωγής στα άτομα αυτά και εξισώνει πλήθος εκπαιδευτικών, με στόχευση λαϊκισμού και αλίευσης εκλογικής λείας.

Όσοι έχουν ασχοληθεί με την Ειδική Αγωγή ή όσοι στα σχολεία τους έχουν μαθητές με (αυτισμό, αισθητηριακές διαταραχές ή νευροαναπτυξιακά σύνδρομα), πολύ καλά γνωρίζουν ότι η Συμπερίληψη, ως σύγχρονη παιδαγωγική φιλοσοφία δεν μπορεί να στηριχτεί χωρίς εξειδικευμένο προσωπικό.

Η αδιοριστία στο κομμάτι της Ειδικής Αγωγής είναι συνυφασμένη με την τεράστια έλλειψη οργανικών θέσεων, από εκπαιδευτικούς ή ειδικότητες, στις ΣΜΕΑΕ. Η χαρτογράφηση της παρωχημένης οργανικότητας στις ΣΜΕΑΕ, αποτελεί το πρωταρχικό ζητούμενο, που θα βοηθούσε στην απόδοση οργανικών θέσεων, ανάλογα με τις ανάγκες του μαθητικού πληθυσμού, που αντιμετωπίζει εμπόδια στη δόμηση της μάθησης ή στη συγκρότηση της συμπεριφοράς, ώστε να δικαιωθεί επιτέλους η ενίσχυση της Ειδικής Αγωγής.

Κλείνοντας θα πρέπει να αναφερθώ στο διεκδικητικό πλαίσιο του Κλάδου που αναφέρονται αιτήματα για την αντιμετώπιση της αδιοριστίας και της ενίσχυσης της Ειδικής Αγωγής. Επειδή θα πρέπει να επισημαίνονται δυστυχώς τα αυτονόητα, στην παρούσα και όποια άλλη μνημονιακή κυβέρνηση, επιβάλλονται προσθήκες στα αιτήματά μας όπως:

-      Μαζικούς διορισμούς στην Εκπαίδευση, βάσει του βασικού πτυχίου 

ΚΑΙ

-      Ενίσχυση της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, με αύξηση οργανικών θέσεων στις ΣΜΕΑΕ.

Σας ευχαριστώ