ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΙΝΤΟΣ, αντιπρόσωπος της ΔΗΣΥ από το Σύλλογο Ιωαννίνων - Ομιλία για την 86η Γ.Σ. της ΔΟΕ

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

η φετινή χρονιά ξεκίνησε με τις Υπουργικές Αποφάσεις Φίλη για το ολοήμερο Νηπιαγωγείο και Δημοτικό Σχολείο, αποφάσεις που μας οδήγησαν σε μια σειρά απεργιακών κινητοποιήσεων και συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας αλλά και τις εξαγγελίες για χιλιάδες μόνιμους διορισμούς που όχι μόνο δεν είδαμε, αλλά και που ούτε θα δούμε ως το 2020.

Στη συνέχεια έχουμε τις εξαγγελίες του Υπουργού Παιδείας Γαβρόγλου και του Πρωθυπουργού για θεσμοθέτηση ενός επιπλέον χρόνου υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής που έρχεται να συναντήσει το αίτημα δεκαετιών του κλάδου για την αναγκαιότητα ένταξης του συνόλου των νηπίων στις δομές της 14χρονης δημόσιας, δωρεάν, υποχρεωτικής εκπαίδευσης και που βέβαια παραμένει εξαγγελία. Και όχι μόνο αυτό, αλλά μας έχει βάλει απέναντι στους εργαζομένους στους παιδικούς σταθμούς. Η δίχρονη φοίτηση όλων των νηπίων στο Νηπιαγωγείο είναι εξαιρετικά σημαντική και αναγκαία γιατί τα νήπια λαμβάνουν εκπαίδευση από παιδαγωγούς με εξειδίκευση στην εκπαίδευση της ηλικιακής ομάδας των 4 έως 6 ετών, δηλαδή από νηπιαγωγούς του κλάδου ΠΕ 60, ολοκληρώνουν αποτελεσματικά τους στόχους του αναλυτικού προγράμματος που είναι προαπαιτούμενοι για να μπορέσουν ν’ αντεπεξέλθουν επιτυχώς στις απαιτήσεις του Δημοτικού Σχολείου, ενώ ταυτόχρονα διασφαλίζεται η δυνατότητα διερεύνησης και πρόληψης μαθησιακών δυσκολιών  αλλά και η έγκαιρη αντιμετώπισή τους.

Οι αλλαγές στην πρόσληψη των αναπληρωτών στην Ειδική Αγωγή, οδηγεί στην πλήρη απαξίωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων αλλά και της παράλληλης στήριξης αφού ο εκπαιδευτικός της Ειδικής Αγωγής μοιράζεται σε δύο και τρεις μαθητές την εβδομάδα. Για τους  μεταταγμένους καμιά εξέλιξη. Η αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιούργησαν οι παράνομες μετατάξεις του 2013 και η απόδοση των οργανικών θέσεων στους εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων παραμένουν ανεπίλυτα. Τα ολιγοθέσια σχολεία ήδη λειτουργούν τα περισσότερα ως ολοήμερα, κυρίως αυτά στα οποία είναι δυνατή η πρόσβαση των συναδέλφων ειδικοτήτων. Η μείωση του αριθμού των μαθητών στις τάξεις, όνειρο απατηλό. Οι επιλογές των Διευθυντών των σχολικών μονάδων, βλέπουμε ήδη που έχουμε φτάσει. Κι όλα αυτά με τις σχολικές μονάδες ν’ αναγκάζονται να επιβιώνουν υπό το καθεστώς της απόλυτης υποχρηματοδότησης.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

 οι εξαγγελίες του Πρωθυπουργού για την εκπαίδευση είναι κενές περιεχομένου. Ο χρόνος υλοποίησης των εξαγγελιών ουσιαστικά δεν οριοθετήθηκε. Το βάθος τριετίας είναι αόριστο και ασαφές. Η εκπαιδευτική πραγματικότητα δεν είναι φυσικά ξεκομμένη από το συνολικό πολιτικό οικονομικό σκηνικό. Πλήρης υιοθέτηση από την κυβέρνηση της μνημονιακής λογιστικής, του εξορθολογισμού και των περικοπών του στη δημόσια εκπαίδευση.

Η σημερινή τακτική Γενική Συνέλευση διεξάγεται σε μια περίοδο όπου η δημόσια εκπαίδευση αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα στα οποία οδηγήθηκε από τις πολιτικές των μνημονίων και του Υπουργείου Παιδείας. Οι πολιτικές των αλλεπάλληλων μνημονίων, της σκληρής λιτότητας πάντα και μόνο για τους μισθωτούς και συνταξιούχους, των απολύσεων και της ανεργίας, της δραματικής μείωσης των εισοδημάτων, της ανατροπής των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, της διάλυσης των Δημοσίων υπηρεσιών και της «ακύρωσης» των κοινωνικών αγαθών που επιβάλλεται από τους θεσμούς και εκτελείται κατά γράμμα από την κυβέρνηση, δεν αφήνει περιθώρια αδράνειας.

Είναι πολλά αυτά που θα μπορούσαμε ν’ αναφέρουμε. Αλλά δεν είναι το ζητούμενο σήμερα αυτό συνάδελφοί μου. Το ζητούμενο είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά στη νέα σκληρή πραγματικότητα και επειδή συνάδελφοι ο δημόσιος λόγος, ο συνδικαλιστικός λόγος, δεν είναι μόνο κριτική και να λέμε τα κακώς κείμενα για να δημιουργούμε εντυπώσεις και την αίσθηση ότι εμείς είμαστε καλύτεροι από τους άλλους, θα πρέπει να δούμε πώς ο συνδικαλιστικός λόγος θα γίνει επιτέλους υπεύθυνος, συλλογικός, να βλέπει τα αιτήματα του κλάδου όχι στενά παραταξιακά, αλλά σε συνάρτηση με τις ανάγκες της κοινωνίας. Πρέπει να γίνουμε πιστευτοί για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε και να δημιουργήσουμε τις βάσεις εκείνες που θα πατήσει το σχολείο του μέλλοντος, το Σχολείο που ονειρευόμαστε για τα παιδιά μας.

Σε μια εποχή που το Συνδικάτο περνά τη δική του κρίση δίνοντας μάχη επιβίωσης και συνέχειας απαιτείται σοβαρότητα, υπευθυνότητα, σύμπνοια και αλληλεγγύη για ν’ αντιμετωπίσουμε τη λαίλαπα των σαρωτικών αλλαγών.

Τώρα είναι η ώρα ν’ αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας με τη συμμετοχή μας. Τώρα είναι η ώρα όλοι μαζί ενωμένοι ν’ αποφασίσουμε για το μέλλον μας. Να βγούμε στους δρόμους, να ενωθούμε με τους συμπολίτες μας, να γίνει η οργή του λαού ποτάμι που θα παρασύρει στο πέρασμά του μνημόνια, μεσοπρόθεσμα προγράμματα, πολυνομοσχέδια, θεσμούς, αξιολογήσεις και αξιολογητές.

Σας εύχομαι υγεία και ψυχική δύναμη, ώστε ν’ αντέξουμε όλοι μας το δύσκολο λειτούργημα που επιτελούμε υπό αντίξοες σχολικές, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες αντανάκλαση της οικονομικής κρίσης που τελειωμό δεν έχει.

Με τις θέσεις μας και τις προτάσεις μας προχωράμε μπροστά, αταλάντευτα, δυναμικά, για να προασπίσουμε τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας, για μια καλύτερη κοινωνία, για το σχολείο του μέλλοντος.

Σας ευχαριστώ.