Η στάση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ στις διαδικασίες βάσης που έχει αποφασίσει η ΔΟΕ

1 Φεβρουαρίου 2023

Η στάση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ

στις διαδικασίες βάσης που έχει αποφασίσει η ΔΟΕ

                Για μια ακόμη φορά, αιφνιδιαστικά και χωρίς καμία ουσιαστική διάθεση διαλόγου, το υπουργείο Παιδείας, ψήφισε σε άσχετο νομοσχέδιο, αυτή τη φορά του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, τροπολογίες για την εκπαίδευση με τις οποίες επιταχύνει τις διαδικασίες για την εφαρμογή της ατομικής αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. Ταυτόχρονα, δίνεται η δυνατότητα έναρξης της διαδικασίας αξιολόγησης στις περιοχές που θα ολοκληρώνονται οι διαδικασίες επιλογής Συμβούλων Εκπαίδευσης και μάλιστα ξεκινώντας από τους νεοδιόριστους δόκιμους εκπαιδευτικούς, τους οποίους επέλεξε να κρατήσει σε ομηρεία, καθώς αρνείται να τους μονιμοποιήσει, παρά το γεγονός ότι έχει παρέλθει, χωρίς ευθύνη τους, ο χρόνος της δόκιμης θητείας τους, γιατί έχει αποφασίσει να τους χρησιμοποιήσει ως «ευάλωτο» υλικό στη διαδικασία αξιολόγησης που ισχυρίζεται ότι θα ξεκινήσει. Όλα αυτά μάλιστα θα πραγματοποιηθούν σε προεκλογική περίοδο, όπου ευκολότερα μπορεί να καλλιεργηθεί η υπόνοια πως, αν το αποτέλεσμα της κάλπης είναι αυτό που επιθυμεί η κυβέρνηση, η όλη διαδικασία θα επιβραβευτεί και  οικονομικά στο μέλλον! Ο «μαυρογιαλουρισμός» σε όλο του το μεγαλείο!

                Εκτός από την προφανή κυνικότητα με την οποία αντιμετωπίζεται το θέμα των νεοδιόριστων, εμφανής είναι και η ανικανότητα ολοκληρωμένου σχεδιασμού της εκπαιδευτικής πολιτικής που το υπουργείο επιθυμεί να ασκήσει. Δεν υπάρχει νομοσχέδιο που να έχει κατατεθεί και να μην περιέχει και κάτι σχετικό με την εκπαίδευση. Είναι ξεκάθαρο πως η λογική του «ό,τι θυμούνται, χαίρονται» χαρακτηρίζει το κυβερνητικό έργο τους.

                Η επικοινωνιακή διαχείριση όλων των θεμάτων είναι, επίσης, ένα ακόμη χαρακτηριστικό της υπουργού Παιδείας. Υπάρχει η έντονη πιθανότητα από τις πολλές φορές που τα έχει επαναλάβει στα ΜΜΕ, να έχει και η ίδια πιστέψει, πως ήδη έχει εισάγει στα σχολεία το πολλαπλό βιβλίο, πως έχει υλοποιήσει με επιτυχία την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, χωρίς όμως να είναι σε θέση να δημοσιοποιήσει τα σπουδαία συμπεράσματα που (δεν) έχει βγάλει από τη διαδικασία! Πρέπει επίσης να έχει πιστέψει ότι τα νέα αναλυτικά προγράμματα έχουν μεταμορφώσει το σχολείο, ότι τα εργαστήρια δεξιοτήτων έχουν εισάγει καινοτόμες δράσεις που δεν υπήρχαν στα σχολεία, καθώς πριν γίνει υπουργός η κυρία Κεραμέως τα σχολεία βρίσκονταν στην εποχή του «τροχού», πως τα νήπια μιλούν ήδη άπταιστα αγγλικά, πως χιλιάδες μαθητές μένουν μέχρι τις 5:30μμ στο «κενοτόμο» ολοήμερο που δημιούργησε, πως όλα τα σχολεία έχουν πλεόνασμα σε προσωπικό καθαριότητας και πως έχει δημιουργήσει πισίνες με νερό της βροχής σε πλήθος σχολείων! Πρέπει ήδη να έχει αυτοαξιολογηθεί για το σπουδαίο έργο της και να έχει αριστεύσει! Πρέπει επίσης να έχει αυτοτοποθετηθεί στο Πάνθεον των τεράστιων μεταρρυθμιστών της ελληνικής Παιδείας!

Σε αυτό το πλαίσιο, δεν προκαλεί καμία έκπληξη ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει και το θέμα της αξιολόγησης, χωρίς να μπορεί καν να αντιληφθεί πως οι «πανηγυρισμοί» του υπουργείου Παιδείας για την μετά από 41 χρόνια επαναφορά της αξιολόγησης και η σύνδεσή της με το παρελθόν, ξυπνούν μνήμες επιθεωρητισμού και δημιουργούν αρνητικά αντανακλαστικά.

Η αντίληψη που προσπαθεί το Υπουργείο να περάσει πως η αξιολόγηση είναι το μοναδικό όχημα άρσης των αρνητικών λειτουργιών και συνεπειών   της εκπαίδευσης του σήμερα, είναι ξεπερασμένη και οπισθοδρομική. Αν ήταν μόνο αυτή η προϋπόθεση ανάκαμψης, όλα θα ήταν εύκολα. Όμως δεν είναι. Η αξιολόγηση οφείλει να αποτελέσει κομμάτι μιας λειτουργίας με παιδαγωγικό πρόσημο και περιεχόμενο, που θα αναδεικνύει τον ρόλο του εκπαιδευτικού και το αξιακό του φορτίο. Ο ρόλος του Συλλόγου Διδασκόντων  είναι καθοριστικός στην υλοποίηση αυτής της πολιτικής. Άλλωστε σε αυτό το σχήμα εντάσσεται και η αναφορά στην έκθεση του 2016 της  ΑΔΙΠΠΔΕ, όπου προκρίνεται η εσωτερική έναντι της εξωτερικής αξιολόγησης.

Μόνο έτσι θα υπάρχει ουσιαστικός και σε βάθος παιδαγωγικός προβληματισμός και διάλογος για την ανίχνευση των αδυναμιών, αλλά και την υιοθέτηση των καλών πρακτικών. Μόνο έτσι θα κατακτηθεί η έννοια και η διαδικασία της εσωτερικής αξιολόγησης ως διάσταση της ύπαρξης και της λειτουργίας του κάθε εκπαιδευτικού, του κάθε σχολείου. Η εμπέδωση ενός δημοκρατικού, παιδαγωγικού κλίματος θα απελευθέρωνε τις δημιουργικές δυνάμεις στο σχολείο.

Όλα αυτά όμως απουσιάζουν από την οπτική του Υπουργείου, όπως απουσιάζει και η εμπέδωση κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ όλων των παραγόντων της εκπαιδευτικής κοινότητας, έτσι ώστε η αξιολόγηση να λειτουργήσει απελευθερωτικά και προς όφελος τελικά της εκπαίδευσης και των παιδιών.

Αντί να έχουμε μορφωτικά, παιδαγωγικά και επιστημονικά ρεύματαγια να εκφραστούν στο σχολείο, για να γίνει το σχολείο διαμορφωτής του μέλλοντος των νέων και της Χώρας μας, έχουμε έναν έντονο διοικητισμό παλιάς κοπής και μια ενίσχυση της γραφειοκρατίας και του συγκεντρωτισμού. Τίποτα το καινοτομικό και το μεταρρυθμιστικό, που να ανοίγει νέες προοπτικές στην Παιδεία. Το σχολείο αντιμετωπίζεται σαν να είναι ιδιωτική επιχείρηση.

Η 88^η Γενική Συνέλευση της Δ.Ο.Ε. με απόφασή της έχει εκφράσει τις θέσεις του κλάδου των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης τόσο για την αξιολόγηση όσο και για την αξιολογική αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου.

Ως Παράταξη δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ τίποτα στην εκπαίδευση με λογική στείρας άρνησης, δεν σταθήκαμε φοβικά απέναντι σε προοδευτικές αλλαγές που έκαναν το σχολείο καλύτερο. Δεν αρνηθήκαμε τη συμμετοχή σε διάλογο. Μπροστά όμως σε αυτή τη λογική της πυγμής και της αδιαλλαξίας δεν μπορούμε να σταθούμε αδιάφορα.

Καλούμε όλους τους εκπαιδευτικούς να συμμετέχουν μαζικά στις Γενικές Συνελεύσεις που έχει αποφασίσει η ΔΟΕ.Η πρότασή μας σε αυτές θα έχει αγωνιστικά χαρακτηριστικά, με πρώτο βήμα την κήρυξη 24ωρης απεργιακής κινητοποίησης, η οποία θα δηλώσει την ομόθυμη βούληση του κλάδου να αντισταθεί στις κυβερνητικές επιλογές. Αμέσως μετά την πραγματοποίησή της και αφού εκτιμηθεί η κατάσταση που θα έχει διαμορφωθεί, κλιμάκωση με νέο απεργιακό βήμα, το οποίο θα αποφασιστεί από τη βάση.

Ταυτόχρονα, προκήρυξη, «ανοικτών» στάσεων εργασίας από τη ΔΟΕ και τους Συλλόγους ΠΕ, ώστε οι εκπαιδευτικοί να είναι «καλυμμένοι», ενεργοποιώντας τες κάθε φορά που θα επιχειρείται από τους αξιολογητές να μπουν στις τάξεις.

Θα πρέπει επίσης με πολύμορφες απεργιακές δράσεις (συλλαλητήρια, πορείες, παραστάσεις διαμαρτυρίας κλπ) σε τοπικό, περιφερειακό και κεντρικό επίπεδο, να διατηρούμε τα θέματα της Παιδείας στην επικαιρότητα.

Όλοι οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να αντιληφθούν πως η επιτυχία του αγώνα συναρτάται με τη συμμετοχή όλων και τη συλλογική διάθεση για αγώνες με κόστος. Όποιος επιχειρήσει να «εμπορευτεί» εύκολες και ανέξοδες δήθεν αγωνιστικές λύσεις, θα είναι υπονομευτής της συλλογικής προσπάθειας και κατώτερος των περιστάσεων. Ο αγώνας θα δοθεί και θα κερδηθεί από όλους. Όχι από τους λίγους. Αγώνες μέσω «αντιπροσώπων» που θα αγωνίζονται την ώρα που οι πολλοί θα επικαλούνται δυσκολίες, προβλήματα και αδυναμία συμμετοχής, δεν έχουν καμία ελπίδα επιτυχίας.

Όλοι μαζί θα κρατήσουμε το δημόσιο σχολείο ψηλά!

Δημοκρατική Συνεργασία

Εκπαιδευτικών Π.Ε.

Προσωπική διαφορά συντάξεων: Κοροϊδίας και εμπαιγμού συνέχεια…

Προσωπική διαφορά συντάξεων:

  Κοροϊδίας και εμπαιγμού συνέχεια…

                Περίπου 800.000 συνταξιούχοι, οι οποίοι έχουν προσωπική διαφορά στις συντάξεις τους,δεν θα πάρουν την αύξηση που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για τους συνταξιούχους.

Δεν θα την λάβουν, γιατί, σύμφωνα με τον Ν.4387/2016 που ψήφισε ο υπουργός των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κ. Κατρούγκαλος και μείωσε τις συντάξεις μέχρι και 350€ τον μήνα, όσοι είχαν βγει στη σύνταξη πριν από την ψήφιση του νόμου (2016) διατήρησαν τη σύνταξη που έπαιρναν και δεν είχαν μείωση. Το ποσό της μείωσης το διατήρησαν ως προσωπική διαφορά. Γι αυτό και έχουμε προσωπικές διαφορές στις συντάξεις της τάξης των 250€, των 300€ κλπ. Κάτι ανάλογο με την προσωπική διαφορά είχε συμβεί και με τους εν ενεργεία δημοσίους υπαλλήλους στα μνημονιακά χρόνια.

Συγκεκριμένα, ο κ. Κατρούγκαλος ψήφισε διάταξη, σύμφωνα με την οποία όσοι συνταξιούχοι είχαν προσωπική διαφορά δεν θα έπαιρναν αύξηση στο μέλλον, αλλά η όποια αύξηση θα συμψηφίζεται με την προσωπική διαφορά μέχρι αυτή να μηδενισθεί. Γι αυτό και οι 800.000 συνταξιούχοι δεν παίρνουν την αύξηση 7,75% που ανακοινώθηκε, πρόσφατα, για το 2023.

Κι όχι μόνο αυτό. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με έναν νόμο ολετήρα, τον Ν4336/15 για το τρίτο μνημόνιο, αύξησε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης για όλους στα 67, ακόμα και των εκπαιδευτικών που είχαν όριο ηλικίας τα 60, τη στιγμή που στην υπόλοιπη Ευρώπη τα όρια ηλικίας είναι πολύ χαμηλότερα, όπως για παράδειγμα στη Γαλλία, όπου αυτές τις μέρες γίνονται μεγάλες κινητοποιήσεις για να μην αυξηθούν τα όρια ηλικίας από τα 62 στα 64!

Όσοι λοιπόν σήμερα, ξεχνώντας τον κυβερνητικό εαυτό τους, τοποθετούνται για τους συνταξιούχους που δεν παίρνουν την αύξηση και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, καλό θα είναι να σκέφτονται ότι αυτό γίνεται με βάση τον νόμο που ψήφισαν οι ίδιοι και θα πρέπει να κάνουν την αυτοκριτική τους.

Βέβαια, η κυβέρνηση της ΝΔ είχε υποσχεθεί προεκλογικά ότι θα καταργήσει τον νόμο Κατρούγκαλου, δια στόματος του ίδιου του Πρωθυπουργού. Δεν το έκανε όμως στην τετραετία, ούτε και τώρα που δίνει τις αυξήσεις. Μια χαρά τη βολεύει ο νόμος Κατρούγκαλου και τον εφαρμόζει στο ακέραιο. Αποδεικνύεται, έτσι, για μια ακόμη φορά, πως είναι πολύ πιο εύκολο να αλλάζεις κυβερνήσεις, όχι όμως και πολιτικές.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ζητά, για μια ακόμα φορά, την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ΝΔ, την πλήρη κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων, καθώς και την ψήφιση ειδικών διατάξεων για τα όρια ηλικίας των εκπαιδευτικών λόγω της ιδιαίτερης φύσης του επαγγέλματος.

Δημοκρατική Συνεργασία

Εκπαιδευτικών Π.Ε.

Συνοπτικός Συνταξιοδοτικός Οδηγός 2023

Συνοπτικός Συνταξιοδοτικός Οδηγός 2023

Διαβάστε εδώ:

https://drive.google.com/file/d/1X2os-xC_JktM5IfG4WyY-Nm7YxSYvcKI/view?usp=sharing

Μονιμοποίηση εκπαιδευτικών: Τραγέλαφου συνέχεια… Η Υπουργός Παιδείας συνεχίζει τα «παιχνίδια» σε βάρος των εκπαιδευτικών.

Μονιμοποίηση εκπαιδευτικών: Τραγέλαφου συνέχεια…

Η Υπουργός Παιδείας συνεχίζει τα «παιχνίδια» σε βάρος των εκπαιδευτικών.

    Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, σε προηγούμενη ανακοίνωσή της, είχε καταγγείλει τις πρακτικές της Υπουργού Παιδείας στο θέμα της μονιμοποίησης των εκπαιδευτικών που συμπλήρωσαν διετία από τον διορισμό τους και την είχε καλέσει να δώσει άμεσα λύση στο θέμα.

Δυστυχώς, ο εμπαιγμός στο συγκεκριμένο θέμα συνεχίζεται.Συγκεκριμένα, η υφυπουργός Παιδείας κ. Μακρή, σύμφωνα με δημοσιεύματα, ομολόγησε ότι η ομηρία χιλιάδων νεοδιόριστων εκπαιδευτικών θα συνεχιστεί και ότι όσες Διευθύνσεις Εκπαίδευσης προχώρησαν σε διαπιστωτικές πράξεις μονιμοποίησης, θα κληθούν να ανακαλέσουν τις πράξεις αυτές.

Η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ. εναρμονιζόμενη με το πνεύμα του ν.4589/2019 (νόμος Γαβρόγλου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ), τον οποίο εμπλούτισε με τον ν.4823/2021 (νόμος Κεραμέως της κυβέρνησης της ΝΔ), κωλυσιεργεί σκόπιμα και δεν δίνει λύση στο θέμα στοχεύοντας στην εφαρμογή των διατάξεων του προαναφερόμενου νομοθετικού πλαισίου, που προβλέπει αξιολόγηση, πριν από τη μονιμοποίηση των δόκιμων  εκπαιδευτικών.

Το παράδοξο και οξύμωρο της υπόθεσηςείναι ότι με το άρθρο 78 του ν.4799/2022 οι δόκιμοι εκπαιδευτικοί, που διορίστηκαν τα έτη 2019 έως και 2021 και, μέχρι τη λήξη της προθεσμίας υποβολής υποψηφιοτήτων για Διευθυντές σχολικών μονάδων, έχουν συμπληρώσει τουλάχιστον δύο χρόνια δοκιμαστικής υπηρεσίας, ακόμα και αν δεν υλοποιήθηκε η διαδικασία αξιολόγησής τους, η οποία απαιτείται για τη μονιμοποίησή τους, μπορούν να είναι υποψήφιοι και να συμμετέχουν στη διαδικασία επιλογής για θέσεις στελεχών της εκπαίδευσης!!! Δηλαδή ένας νεοδιόριστος εκπαιδευτικός μπορεί να είναι Διευθυντής σχολείου, χωρίς όμως να είναι σίγουρο ότι θα μονιμοποιηθεί!!!

Είναι ξεκάθαρο, πως υπάρχει παντελής αδυναμία ολοκληρωμένου σχεδιασμού και υλοποίησης προοδευτικών παρεμβάσεων στον χώρο της εκπαίδευσης καθώς όλα γίνονται αποσπασματικά, ευκαιριακά και με το βλέμμα στραμμένο στην επικοινωνία και όχι στην ουσία των πραγμάτων. Ταυτόχρονα υπάρχει και μια απαράδεκτη πολιτικάντικη αντίληψη πως αφού έχω «το μαχαίρι και το πεπόνι» εγώ, νομιμοποιούμαι να λειτουργώ ακόμα και εκδικητικά και εκβιαστικά, όταν δεν μπορώ με πειθώ και διάλογο να υλοποιήσω τις πολιτικές μου. Σε αυτή τη λογική είναι ενταγμένη και η σύνδεση της μονιμοποίησης των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών με την αξιολόγησή τους, παρά το γεγονός πως έχει παρέλθει, χωρίς ευθύνη τους, η διετία της δόκιμης δοκιμασίας τους. Η κατάσταση ομηρίας που στήνεται στην πλάτη των εκπαιδευτικών όλης της Χώρας, από το υπουργείο Παιδείας και την ίδια την υπουργό, η οποία μάλιστα εμφανίζεται να υπόσχεται και αύξηση των μισθών, αλλά μετά τις εκλογές(!!), είναι απαράδεκτη και υπενθυμίζει πως όσα χρόνια και αν περάσουν, κάποιες «μαυρογιαλούρικες» κουτοπονηριές, είναι στο πολιτικό dna  κάποιων.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης καταδικάζει τις πρακτικές αυτές του Υπουργείου Παιδείας και καλεί την πολιτική του ηγεσία να προχωρήσει άμεσα στη μονιμοποίηση των εκπαιδευτικών, μετά τη συμπλήρωση της απαιτούμενης διετίας, όπως εξάλλου προβλέπει ο Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας (Ν3528/07) για όλους τους εργαζόμενους στο Δημόσιο.

Δημοκρατική Συνεργασία

Εκπαιδευτικών Π.Ε.