3η Δεκεμβρίου, Παγκόσμια ημέρα ΑμεΑ. Στήριξη με έργα και όχι με λόγια!

3^η Δεκεμβρίου, Παγκόσμια ημέρα ΑμεΑ.

Στήριξη με έργα και όχι με λόγια!

Στις 3 Δεκεμβρίου υπενθυμίζεται σε όλους και όλες μας ότι είμαστε εν δυνάμει ΑμεΑ. Αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που η Παγκόσμια ημέρα των Ατόμων με Αναπηρία πρέπει να συμβαδίζει αδιάλειπτα με την καθημερινή πρακτική ενσυναίσθησης και προσπάθειας εξισορρόπησης των αντιξοοτήτων των ΑμεΑ. Είναι η αντικειμενική ηθική που επιβάλλει σε άτομα και πολιτεία την απαραίτητη και όσο πιο πλήρη φροντίδα στο πρόσωπό τους, αφού εκκινούν από διαφορετική αφετηρία σε κάθε επίπεδο του κοινού μας βίου.

Προς αυτή την κατεύθυνση το Υπουργείο Παιδείας έχει εκδώσει εγκύκλιο, με την οποία καλεί τους εκπαιδευτικούς να προβούν σε δράσεις συνειδητοποίησης και ευαισθητοποίησης σε ζητήματα αναπηρίας. Καταρχήν πρόκειται για αυτονόητη πράξη. Τι γίνεται, όμως, όταν αυτή είναι αναντίστοιχη με τις πρακτικές αντιμετώπισης των ΑμεΑ εκπαιδευτικών από το Υπουργείο Παιδείας;

Ασφαλώς δε θα ήταν δυνατόν να μην υπάρχουν εκπαιδευτικοί ΑμεΑ, αν και το άτυπο καθηκοντολόγιο των εκπαιδευτικών και η φύση του επαγγέλματος, όπως έχει διαμορφωθεί προϊόντος του χρόνου, εύλογα θα δημιουργούσε μια τέτοια εντύπωση υπερανθρωπισμού των εκπαιδευτικών εν γένει. Ειδικότερα, ωστόσο, το Υπουργείο Παιδείας συνεχίζει να εμπαίζει τους ΑμεΑ εκπαιδευτικούς διατηρώντας μια προδήλως άδικη και εμφανώς αντισυνταγματική ρύθμιση,η οποίαδιαχωρίζει τους ΑμεΑ εκπαιδευτικούς σε δύο κατηγορίες, χωρίς βάσιμο λόγο. Συγκεκριμένα με το άρθρο 17 του ν.5128/2024 παρέχει ευεργετήματα ουσιώδη και απαραίτητα για την πρόσβαση και κατά την εργασία σε ορισμένους όμως εκπαιδευτικούς ΑμεΑ και όχι σε όλους, με μόνο κριτήριο τον χρόνο διορισμού τους!

 Ήδη από την ψήφισή του, τον Ιούλιο του 2024, ΑμεΑ εκπαιδευτικοί, εκπαιδευτικές ομοσπονδίες, συνδικαλιστικές παρατάξεις, η ΕΣΑμεΑ και άλλοι φορείς έχουν διαμαρτυρηθεί για αυτή την κατάφωρη και περίεργη σε έναν βαθμό νομοθέτηση. Το Υπουργείο Παιδείας, δια στόματος της υφυπουργού κυρίας Μακρή, διαβεβαίωσε πριν περίπου δύο μήνες ότι το Υπουργείο αναγνωρίζει το λάθος και πρόκειται να λάβει εκ νέου πρωτοβουλία μετά από τις εισηγήσεις της Υπηρεσίας.

Παρότι ήδη από τη δημόσια διαβούλευση του νομοσχεδίου υπήρχαν λογικές αντιδράσεις και δύο μήνες μετά από την παραπάνω δήλωση θα περίμενε κανείς μια τροπολογία να έχει δώσει άμεσα τέλος στην αγωνία των πολλαπλά αγωνιζόμενων συναδέλφων μας, έκτοτε ουδεμία φωνή ουδέ ακρόαση! Περισσότεροι από τέσσερις μήνες χρειάστηκαν, ώστε να οδηγηθούν, από ανάγκη, οι θιγόμενοι ΑμεΑ εκπαιδευτικοί στη βοήθεια της δικαιοσύνης (ομάδες ΑμεΑ εκπαιδευτικών έχουν ήδη καταθέσει αιτήσεις στο ΣτΕ).

Το Υπουργείο Παιδείας οφείλει άμεσα να προχωρήσει σε τροπολογία, χωρίς άλλες περιστροφές, ώστε να αρθεί μια προδήλως άδικη κατάσταση και να κοιτάξει την ουσία του ζητήματος. Δεν μπορεί κάποιοι ΑμεΑ εκπαιδευτικοί να θεωρείται πλασματικά ότι έχουν υπηρετήσει την οργανική τους και άλλοι ότι την οφείλουν και θα την οφείλουν για πάντα, μολονότι όλοι τους έκαναν χρήση της δυνατότητας κατ’ εξαίρεσιν απόσπασης για λόγους υγείας.

Οι ΑμεΑ εκπαιδευτικοί καταβάλλουν πολλαπλάσιες προσπάθειες, ώστε να είναι επαρκείς στο καθημερινό έργο τους. Δεν είναι πολυτέλεια, λοιπόν, να μπορούν να βρεθούν στον τόπο τους, δίπλα στους γιατρούς και τους οικείους τους, ανεξαρτήτως του χρόνου μόνιμου διορισμού τους δηλαδή πριν ή μετά το 2023.

Δημοκρατική Συνεργασία

Εκπαιδευτικών Π.Ε.

Σχέδιο Υπουργικής απόφασης για τις σχολικές εκδρομές: Η γραφειοκρατία γιγαντώνεται, η κοινή λογική αναζητείται…

Σχέδιο Υπουργικής απόφασης για τις σχολικές εκδρομές:

Η γραφειοκρατία γιγαντώνεται, η κοινή λογική αναζητείται…

Οι εκπαιδευτικές εκδρομές αποτελούν μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας και παρέχουν στους μαθητές ευκαιρίες για μάθηση εκτός τάξης και σχολείου. Αποτελούν μαθησιακό εργαλείο το οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί προκειμένου να επιτευχθεί άμεση και βιωματική αντίληψη και εμπειρική κατάκτηση της γνώσης. Ενισχύουν την εξωστρέφεια του σχολείου και το διασυνδέουν με την τοπική και ευρύτερη κοινωνία, με φορείς εκπαίδευσης και πολιτισμού. Η παροχή υψηλής ποιότητας και μεγάλης ποικιλίας εκπαιδευτικών εκδρομών εμπλουτίζει τη σχολική ζωή και ευαισθητοποιεί τους μαθητές μέσω της βιωματικής μάθησης και της έρευνας πεδίου και τους προσθέτει εμπειρίες που δεν είναι διαθέσιμες εντός του σχολικού χώρου.

Παρά τις εξαγγελίες του Υπουργείου Παιδείας για τη θέσπιση ενός σύγχρονου πλαισίου που θα διέπει τις εκπαιδευτικές εκδρομές, το σχέδιο Υπουργικής Απόφασης που παρουσίασε, δε  δίνει λύση στα προβλήματα και τις «γκρίζες» ζώνες υποχρεώσεων και ευθυνών,......Διαβαστε εδω :  files/__1.pdf 

Το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ στους διαρκείς αγώνες για ειρήνη, ελευθερία, δημοκρατία και δικαιοσύνη!

Το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ

στους διαρκείς αγώνες για ειρήνη, ελευθερία, δημοκρατία και δικαιοσύνη!

            Συμπληρώνονται 51 χρόνια από τον αγωνιστικό και παλλαϊκό ξεσηκωμό του Νοέμβρη του 73 στο Πολυτεχνείο. Τα χρόνια που πέρασαν ωστόσο δεν μπορούν να επιβάλλουν ούτε τη λήθη, ούτε την αλλοίωση ή την παραχάραξη αλλά ούτε και την ανατροπή των μηνυμάτων και των ιδανικών εκείνου του Νοέμβρη. Ο ελληνικός λαός για άλλη μια φορά φέτος, με τα συμμετοχή του σε εκδηλώσεις και πορείες θα καταδείξει ότι τα ιδανικά και ο προσανατολισμός που χάραξε η κορυφαία στιγμή και έκφραση της αντιδικτατορικής πάλης δεν φθείρονται.

            Δεν πρέπει να λησμονηθεί επίσης, ότι ο ελληνικός λαός αντιστάθηκε από την πρώτη στιγμή, παρά τις περί του αντιθέτου αιτιάσεις κάποιων νοσταλγών των πραξικοπηματιών. Μια σειρά από αντιστασιακές πράξεις πριν την εξέγερση του Πολυτεχνείου αντηχούν στην αιωνιότητα.

            Η σύλληψη και φυλάκιση του Μανώλη Γλέζου, οι δολοφονίες των αγωνιστών Γρηγόρη Λαμπράκη, Σωτήρη Πέτρουλα, Νικηφόρου Μανδηλαρά, οι φυλακίσεις αγωνιστών, οι εξορίες, ο βασανισμός αγωνιστών στα κολαστήρια του ΕΑΤ-ΕΣΑ και στη διαβόητη Μπουμπουλίνας, με εμβληματικές περιπτώσεις τον Αλέκο Παναγούλη, τον Σπύρο Μουστακλή, τον Σάκη Καράγιωργα και τον Περικλή Κοροβέση.

            Η απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα Παπαδόπουλου από τον Αλέκο Παναγούλη, η κηδεία του «Γέρου της Δημοκρατίας» Γεωργίου Παπανδρέου που πήρε παλλαϊκό αντιδικτατορικό χαρακτήρα, το μήνυμα-μανιφέστο του Γιώργου Σεφέρη στο BBC, η αυτοθυσία του φοιτητή Κώστα Γεωργάκη στη Γένοβα, το κίνημα του Ναυτικού και η κατάληψη της Νομικής.

            Τα τραγούδια του Μίκη, του Λοϊζου, του Λεοντή, η φωνή του Νίκου Ξυλούρη, χαλύβδωσαν το αγωνιστικό φρόνημα της ελληνικής νεολαίας στη διάρκεια της δικτατορίας. Η «Δημοκρατική Άμυνα», το Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα (ΠΑΚ) και ο Ανδρέας Παπανδρέου, μαζί με άλλες αντιστασιακές οργανώσεις συνετέλεσαν καθοριστικά στην απονομιμοποίηση  και διεθνή απομόνωση της χούντας.

            Το Πολυτεχνείο του 1973 όμως,  συσπειρώνοντας δυνάμεις και ενώνοντας θελήσεις, αποτέλεσε   στην κύρια έκφραση του την ανώτερη αντιδικτατορική εκδήλωση του ελληνικού λαού. Υπήρξε αναμφισβήτητα, και σαν τέτοια έχει χαραχτεί στη συλλογική μας μνήμη,  η  σημαντικότερη πράξη αντίστασης ενάντια στην αμερικανοκίνητη χούντα των συνταγματαρχών. Σηματοδότησε τη διάθεση της ελληνικής νεολαίας να βγει αγωνιστικά στο προσκήνιο και να θέσει τέρμα στον αυταρχισμό και την καταστροφική πολιτική της Χούντας.

            Το σύνθημα «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» που κυριάρχησε εκείνες τις ημέρες, μαζί με την καθολική απαίτηση για εθνική ανεξαρτησία που υπήρχε παντού, στην πύλη του Πολυτεχνείου στους λόγους και τα γραπτά εκείνης της εποχής, συμπύκνωσε με μοναδικό τρόπο, με τρεις μόνο λέξεις, τα επιτακτικά αιτήματα του ελληνικού λαού και της νεολαίας. Μας  εμπνέει και σήμερα, όχι μόνο η μαχητικότητα και το αγωνιστικό πνεύμα, αλλά και η διαχρονικότητα των αιτημάτων: η δικαιοσύνη, η διασφάλιση αξιοπρεπούς διαβίωσης, ο αγώνας για την ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση και την υγεία, η υπεράσπιση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.

            Το μήνυμα του Πολυτεχνείου πρέπει να μεταφραστεί με τον κώδικα της σημερινής συγκυρίας, αποτελώντας εφαλτήριο νέων διεκδικητικών αγώνων και κατακτήσεων.  Οφείλουμε να προστατεύουμε και να υπερασπιζόμαστε τη δημοκρατία, τη δημόσια παιδεία και υγεία και  να ενισχύουμε τους δεσμούς κοινωνικής αλληλεγγύης. Οφείλουμε να διαφυλάξουμε πρώτα από όλα την ίδια την ιστορική μνήμη. Τα γεγονότα αποδεικνύουν την εξαιρετική ευθραυστότητα της δημοκρατίας και της εθνικής μας ακεραιότητας, την ανάγκη ύπαρξης μιας κουλτούρας εγρήγορσης και κινητοποίησης από την πλευρά της κοινωνίας.

            Το  σύνθημα «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» παραμένει επίσης επίκαιρο, κυρίως διότι τοποθετεί την Παιδεία σε θέση στυλοβάτη των αιτημάτων για την δημοκρατία, τις συλλογικές και ατομικές ελευθερίες και την αναδιανομή του πλούτου, την ίδια στιγμή μάλιστα που η Τεχνητή Νοημοσύνη και οι άλλες εξελίξεις της επιστήμης και της τεχνολογίας απειλούν να αφήσουν πίσω για πάντα, στρώματα και κοινωνικές τάξεις που στερούνται των μορφωτικών εργαλείων κατανόησης και ελέγχου των μηχανισμών τους.

            Το σημερινό Πολυτεχνείο βρίσκεται στις διεκδικήσεις για τη διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων,  στους αγώνες για την εξάλειψη των ανισοτήτων, στους αγώνες για αυτοδιάθεση των λαών, για  παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια.

Όλοι στους αγώνες!

Όλοι στις πορείες!!

Δημοκρατική Συνεργασία

Εκπαιδευτικών Π.Ε.

Παράλληλη στήριξη: Το «αποπαίδι» της εκπαίδευσης

Παράλληλη στήριξη: 

Το «αποπαίδι» της εκπαίδευσης           

       Σύμφωνα με την εγκύκλιο του Υ.ΠΑΙ.Θ.Α. με αρ. πρωτ.: 48877/Δ3/14-05-2024ολοκληρώθηκε, τη Δευτέρα 21/10/2024, η δεύτερη φάση υποβολής αιτημάτων που οι γονείς όφειλαν να έχουν καταθέσει το σύνολο των απαραίτητων δικαιολογητικών για την έγκριση παράλληλης στήριξης συνεκπαίδευσης.

          Σε όλες τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, μετά και τις τελευταίες ελάχιστες προσλήψεις εκπαιδευτικών, τα κενά στην Παράλληλη Στήριξη παραμένουν πολύ μεγάλα και δεν φαίνεται να υπάρχει προοπτική κάλυψης των πραγματικών αναγκών.Σημειωτέον, στην εγκύκλιο του Υ.ΠΑΙ.Θ.Α. με αρ. πρωτ.: 134569/Ε1/11-11-2024ζητήθηκαν μονο τα κενά που αφορούν στη Γενική Εκπαίδευση.

          Ανακοινώσεις από την πλευρά του Υπουργείου Παιδείας,στην προηγούμενη φάση προσλήψεων, του τύπου: «Σημειώνεται ότι λόγω περιορισμένου ενδιαφέροντος από τους ενταγμένους στους πίνακες του ΑΣΕΠ υποψήφιους εκπαιδευτικούς δεν κατέστη εφικτή η προγραμματισμένη κάλυψη 483 κενών θέσεων στη Γενική Εκπαίδευση και σε δομές ΕΑΕ, εκ των οποίων οι 350 θέσεις αφορούν στους κλάδους ΠΕ70 Δασκάλων και ΠΕ71-ΠΕ70 ΕΑΕ Δασκάλων ΕΑΕ.», είναι αστείες και δεν συνάδουν με τη στήριξη των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

          Τα παιδιά αυτά δεν νοείται να μην έχουν την πρόσθετη γνωστική και κοινωνικοσυναισθηματική υποστήριξη που δικαιούνται. Δίχως αυτήν το «χάσμα» συγκριτικά με τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης τείνει να καθίσταται σταδιακά αγεφύρωτο. Άλλωστε, το ζητούμενο είναι το ανοιχτό και δημοκρατικό σχολείο να παρέχει όχι μόνο ίσες, αλλά και δίκαιες ευκαιρίες, γιατί οι αφετηρίες των παιδιών δεν είναι πάντα ίδιες. Το Υ.ΠΑΙ.Θ.Α., ωστόσο, φαίνεται να μην επιδεικνύει τη δέουσα προσοχή σε αυτό…

          Οι γονείς είναι σε απόγνωση και προσπαθούν να βρουν λύση σε ένα πρόβλημα που η ίδια η Πολιτεία θα έπρεπε να έχει φροντίσει, πριν από την έναρξη του σχολικού έτους, με έναν στοιχειώδη προγραμματισμό για την κάλυψη όχι μόνο των κενών στην Παράλληλη Στήριξη αλλά και όλων των κενών τόσο στη Γενική όσο και στην Ειδική Αγωγή. Ο όποιος «προγραμματισμός» του Υπουργείου Παιδείας αποδείχτηκε ανεδαφικός!

          Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης απαιτεί την πλήρη κάλυψη όλων των κενών στην Παράλληλη Στήριξη. Η εκπαίδευση δεν αντέχει άλλες περικοπές! Δεν υπάρχουν παιδιά κατώτερου Θεού…

Δημοκρατική Συνεργασία

Εκπαιδευτικών Π.Ε.