Τι είναι τελικά το ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ και σε τι ωφελεί η υποχρεωτική δίχρονη φοίτηση? - της Βίκυς Νικολούζου

Και δικαίως αγαπητοί γονείς θα ρωτήσετε: όλα αυτά δε τα ξέρει και από το σπίτι του? πιστέψτε μας πως ΟΧΙ. Σκεφτείτε λοιπόν αγαπητοί γονείς τα ευεργετικά αποτελέσματα της φοίτησης σε ένα ένα τέτοιο περιβάλλον για το προνήπιο σας!

Η συναναστροφή του, όχι μόνο με παιδιά της ηλικίας του, γεγονός που του παρέχει ασφάλεια, αλλά και με παιδιά μεγαλύτερα από αυτό, μπορούν να λειτουργήσουν ως παραδείγματα προςμίμηση,με αποτέλεσμα την επιτάχυνση στην κατάκτηση βασικών δεξιοτήτων για την ανάπτυξή του.

Η διετής φοίτηση σε ένα εξειδικευμένο περιβάλλον μάθησης, του δίνει άφθονο χρόνο για να ετοιμαστεί με τον καλύτερο τρόπο, για μια ανώδυνη είσοδο στο Δημοτικό σχολείο.Δε σημαίνει λοιπόν ότι περιμένουμε από το παιδί μας να αποκτήσει με το ζόρι τις γνώσεις και τις δεξιότητες της πρώτης δημοτικού! Μέσα από ερεθίσματα γραφής και ανάγνωσης το παιδί έρχεται σε επαφή με γράμματα,με λέξεις αβίαστα,ξεκούραστα χαμογελαστά…Στο νηπιαγωγείο τα νήπια αποκτούν σταδιακά τον έλεγχο της δικής τους συμπεριφοράς με τη βοήθεια και την καθοδήγηση τωννηπιαγωγών.

Δεν υπάρχουν βιβλία,ούτε και αυστηρά καθορισμένο πρόγραμμα για το νηπιαγωγείο, όπως στις υπόλοιπες βαθμίδες. Αυτό κάνει τη δουλειά της νηπιαγωγού ακόμη πιο δύσκολη και πιο σύνθετη καθώς καλείται να φτιάχνει το πρόγραμμά της καθημερινά με βάση τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες των παιδιών στην τάξη της. Οι νηπιαγωγοί δεν είναι κάποια κορίτσια που απλά αγαπούν τα παιδιά και βρέθηκαν σε μια τάξη για να υποκαταστήσουν την νταντά στο σπίτι… Έχουν σπουδάσει στο πανεπιστήμιο για τις βιολογικές ανάγκες, την ψυχολογία και την ανάπτυξη των παιδιών σ’ αυτήν την τρυφερή ηλικία. Έχουν σπουδάσει επίσης, τον τρόπο με τον οποίο μαθαίνουν τα παιδιά σ΄ αυτήν την ηλικία και οφείλουν να εφαρμόζουν αυτά που έχουν διδαχθεί. Το project και η Διαθεματική Προσέγγιση είναι δυο τρόποι με τους οποίους  προσεγγίζουν τα θέματα στο νηπιαγωγείο. Πολλές φορές χρειάζεται να μελετούν αρκετά προτού ξεκινήσουν να ασχολούνται με ένα θέμα με τα παιδιά. Εκτός αυτού οφείλουν να είναι «ετοιμοπόλεμες» για κάθε «γιατί» που θα ακουστεί από τους λιλιπούτειους μαθητές τους. Οι νηπιαγωγοί δουλεύουν - εκ περιτροπής-ξεχωριστά με το κάθε παιδί,με μικρές ομάδες και με ολόκληρη την τάξη. Και πάνω απ’ όλα οι νηπιαγωγοί είναι υπεύθυνες για την ασφάλεια του κάθε παιδιού ξεχωριστά.

Αυτό λοιπόν είναι με πολύ απλά λόγια το νηπιαγωγείο, το δημόσιο νηπιαγωγείο το οποίο υπηρετώ. Ένας χώρος στον οποίο γίνεται πραγματική δουλειά με αγάπη και σεβασμό για το παιδί, για το κάθε παιδί και το δικό σας παιδί. Και εμείς οι νηπιαγωγοί κάνουμε ό,τι πιστεύουμε καλύτερο για το κάθε παιδί και το δικό σας παιδί…γι΄αυτό το λόγο σας περιμένουμε να λύσουμε από κοντά τις όποιες απορίες σας για την

«επικίνδυνη» δίχρονη υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση. Το μόνο που θα φέρετε μαζί σας είναι το χαμόγελο σας..

Με εκτίμηση Μίανηπιαγωγός

Ο γρίφος της μονιμοποίησης των αναπληρωτών από τον Κώστα Πετκόπουλο - αναπληρωτή δάσκαλο, μέλος του πανελλαδικού συμβουλίου της ΔΗΣΥ

Ο γρίφος της μονιμοποίησης των αναπληρωτών

Τελείωσε η σχολική χρονιά, ολοκληρώθηκαν και οι εργασίες της 87η Γενικής Συνέλευσης της ΔΟΕ  και φυσικά παραμένουν τα ερωτήματα σχετικά με τη στάση του κλάδου εν συνόλω σε ό,τι αφορά τους μόνιμους διορισμούς των αναπληρωτών. Και λέω “εν συνόλω” διότι οι αριστερές παρατάξεις του κλάδου δεν έχουν αντιληφθεί ορισμένα βασικά ζητήματα που άπτονται των μόνιμων διορισμών.

ΑΔΙΟΡΙΣΤΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

  Θα ήθελα να ξεκινήσω  με την παραδοχή ότι, πλέον, οι μόνιμοι διορισμοί είναι θέμα καθαρά πολιτικής επιλογής:  στον προγραμματισμό των προσλήψεων για το Δημόσιο που έκανε η κυβέρνηση για την περίοδο 2018-2022,  προβλέπονται 45.521 προσλήψεις στο Δημόσιο,  μα ούτε μία αφορά το χώρο της εκπαίδευσης.  Είναι ή δεν είναι αυτό πολιτική επιλογή;

 Στο σημείο αυτό θα ήθελα να γνωρίζει ο μέσος αναπληρωτής τη στάση και τη γνώμη των τριών δασκάλων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και των παρατάξεων στο κίνημα που υποστήριζαν τη διαπραγμάτευση της  κυβέρνησης το 2015,  προκειμένου να απεγκλωβιστεί η χώρα από τα μνημόνια και να εισέλθει στο σοσιαλιστικό παράδεισο των προσλήψεων και των μόνιμων διορισμών.  Όλοι αυτοί, μεσοπέλαγα αρμενίζουν, μαζί με κάθε τους ελπίδα,   δίχως να πουν κουβέντα για το ατόπημα και την κατάντια της πολιτικής που υποστήριζαν και (ακόμη) υποστηρίζουν.

ΣΧΕΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΟΥ- ΜΟΝΙΜΩΝ ΔΙΟΡΙΣΜΩΝ

 Οι τρεις δάσκαλοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς επίσης και οι αριστερές παρατάξεις που υποστηρίζουν -ως συνδικαλιστικά της φερέφωνα- ακόμη την κυβέρνηση, δεν έχουν τοποθετηθεί για τον αντίκτυπο του νόμου Κατρούγκαλου (Ν4387/16) στους μόνιμους διορισμούς των εκπαιδευτικών, αφού λόγω αυτού του νόμου κανείς πλέον δεν τολμά -και δεν μπορεί- να συνταξιοδοτηθεί, γιατί η μείωση των αποδοχών του φτάνει μέχρι 40%. Άρα, όλοι  περιμένουν τη συνταξιοδότησή τους στα 67.  Ενδεικτικό της συνέπειας του νόμου Κατρούγκαλου είναι ότι το 2010 οι παραιτήσεις εκπαιδευτικών στην Π.Ε. ήταν περίπου 4.000,  ενώ ο αντίστοιχος αριθμός παραιτήσεων  το 2017, ήταν 219!!!

ΣΧΕΣΗ ΔΟΜΩΝ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ - ΜΟΝΙΜΩΝ ΔΙΟΡΙΣΜΩΝ

 Το σχολείο ΕΑΕΠ και το Ολοήμερο όπως το γνωρίζαμε,  απασχόλησε 6.000 περισσότερους δασκάλους,  3.000 περισσότερους νηπιαγωγούς και περίπου 15.000 εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων.

Σήμερα, εκείνη η συγκεκριμένη η δομή που απασχόλησε αυτές τις χιλιάδες των εκπαιδευτικών και δημιούργησε φυσικά (ή δυνητικά θα δημιουργούσε) οργανικές θέσεις που επρόκειτο να καλυφθούν με μόνιμους διορισμούς, δεν υπάρχει.  Αντί αυτού του μεγάλου σχολείου, λειτουργεί ένα σχολείο μικρό, μίζερο, ανίκανο να ανταποκριθεί ακόμη και στον παιδαγωγικό του ρόλο (βλ. ολοήμερο, νέου τύπου).

ΣΧΕΣΗ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ - ΜΟΝΙΜΩΝ ΔΙΟΡΙΣΜΩΝ

 Ο κ. Γαβρόγλου εξήγγειλε ότι τον Οκτώβρη θα κάνει ανακοινώσεις για μόνιμους διορισμούς που θα αφορούν το Σεπτέμβρη του 2019.  Φυσικά, όπως όλα δείχνουν, δεν θα είναι στην κυβέρνηση.  Αυτό σημαίνει πως ό,τι και να εξαγγείλει δεν θα κληθεί ποτέ να το υλοποιήσει.  Ο κοινός νους, λοιπόν, θεωρεί ότι πρόκειται για άλλη μία προεκλογική φανφάρα.

Στο τελευταίο, μάλιστα, μνημόνιο ορίζεται ότι η αναλογία αποχωρήσεων-προσλήψεων θα εκφράζεται από το 1:1. Δηλαδή, αν αύριο γινόταν μόνιμοι διορισμοί, αυτοί θα ήταν 219 στην Π.Ε., (έτσι όμως ακυρώνεται το βασικότερο του αιτήματος, η “μαζικότητα” των διορισμών).

 Η σοβαρότητα με την οποία το Υπουργείο Παιδείας χειρίζεται το ζήτημα των μόνιμων διορισμών θα φαινόταν αν ο κ. Γαβρόγλου διεκδικούσε εδώ και τώρα το ποσοστό των προσλήψεων που δεν έγιναν με βάση τις αναλογίες των υπολοίπων μνημονίων, δηλαδή το 1:5  του 1ου μνημονίου, το 1:4  του 2ου μνημονίου και το 1:3  του 3ου μνημονίου.  Μόνο έτσι θα ικανοποιούσε το αίτημα του κλάδου περί μαζικότητας μόνιμων διορισμών. Σε κάθε άλλη περίπτωση, ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να προχωρήσει σε μόνιμους διορισμούς 200, 300 ή 500 ατόμων, να πανηγυρίσει κιόλας για αυτούς και ο μέσος αναπληρωτής αυτό το παυσίπονο απέναντι στην αδιοριστία να το θεωρήσει ως μέγιστη χειρουργική παρέμβαση που έσωσε τον ασθενή. Μα θα επρόκειτο περί απάτης, αφήνοντας -και σε αυτήν την περίπτωση- ανικανοποίητο το κοινωνικά αναγκαίο αίτημα ΜΑΖΙΚΩΝ ΜΟΝΙΜΩΝ ΔΙΟΡΙΣΜΩΝ.

Έτσι έχουν τα πράγματα λοιπόν, σήμερα, στο χώρο της εκπαίδευσης σχετικά με τους μόνιμους διορισμούς. Κάποτε δεν ήταν τόσο πολύπλοκο το ζήτημα.  Πρέπει όλοι να αντιληφθούν και κυρίως η μεγάλη μάζα των αναπληρωτών (ώστε να μην παρασύρονται από τα εύκολα λόγια ορισμένων συνδικαλιστών) ότι άλλαξε το αίτημα, τόσο ως προς το περιεχόμενο (μαζικότητα), όσο και ως προς τη δομή του (αναδρομικότητα διορισμών με βάση τις αναλογίες των προηγούμενων μνημονίων που δεν τηρήθηκαν), αλλά και τη σχέση του με άλλα ζητήματα (ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό, κληροδότημα αποκλειστικά της παρούσας κυβέρνησης, με τις συνέπειες του Ν4387/16, όπως αυτές απορρέουν), όπως αυτά προέκυψαν από την απαράδεκτη, ασυγκρίτως “μνημονιότερη” -ας μου επιτραπεί ο όρος- όλων των προηγούμενων, ασκούμενη πολιτική των τελευταίων τριών χρόνων. Οι διεκδικήσεις του κλάδου για μαζικούς μόνιμους διορισμούς, περνούν πρώτα από το αίτημα για κατάργηση του Ν4387/16 -νόμου Κατρούγκαλου-,  από την υποχρεωτική αναδρομικότητα στους μόνιμους διορισμούς βάσει των αναλογιών των υπολοίπων μνημονίων -που δεν τηρήθηκαν ποτέ- και σίγουρα από την επαναλειτουργία του σχολείου ΕΑΕΠ και του Ολοήμερου, σύμφωνα με τη δομή και λειτουργία που είχαν πριν τη  “μεταρρυθμιστική λαίλαπα” των τριών τελευταίων χρόνων.

Κώστας Πετκόπουλος

Αναπληρωτής δάσκαλος, μέλος του πανελλαδικού συμβουλίου της ΔΗΣΥ

Ανακοίνωση ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ για το Μακεδονικό

Ανακοίνωση

      Η Κυβέρνηση, υπό την πίεση των συμμάχων και δανειστών μας, που ενδιαφέρονται για την "τακτοποίηση" της κατάστασης στα δυτικά Βαλκάνια, προχώρησε στη συμφωνία των Πρεσπών παραχωρώντας τη "μακεδονική γλώσσα" και τη "μακεδονική ταυτότητα", αποδεχόμενη ανιστόρητες θέσεις που επικυρώνουν τον "Μακεδονισμό" δηλαδή τον φαντασιακό αλυτρωτισμό και νομιμοποιούν το ιδεολόγημα για τη διαμελισμένη "μακεδονική πατρίδα".

      Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης καλεί όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, να συνεννοηθούν επιτέλους, προκειμένου να λυθεί το θέμα με τρόπο που να προστατεύονται τα εθνικά συμφέροντα από τους αλυτρωτισμούς των γειτόνων.

Δημοκρατική Συνεργασία

Εκπαιδευτικών Π.Ε.

Οι συνδικαλιστικοί "παλαιοημερολογίτες" ζουν στον δικό τους κόσμο...

Οι συνδικαλιστικοί "παλαιοημερολογίτες" ζουν στον δικό τους κόσμο...

                            Με αφορμή ανακοίνωση της παράταξης των συνδικαλιστικών ανεμόμυλων της ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ, οι οποίοι εξακολουθούν να ζουν σε μία ιδιαίτερη κατάσταση συνδικαλιστικού παλαιοημερολογητισμού, θεωρούν ότι βρισκόμαστε ακόμη στην εποχή που οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ σκίζουν μνημόνια, δεν πληρώνουν διόδια, δίνουν αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, κάνουν κριτική μόνο στην αντιπολίτευση, στις άλλες παρατάξεις, στην ευρωπαϊκή ένωση, στον ΣΕΒ, στους Δήμους και γενικότερα σε όλους τους άλλους εκτός από την Κυβέρνηση και αναρτούν συνταγές μαγειρικής(!) και αγρούς με λουλουδάκια(!) εκεί που παλιά έσκιζαν τα "αντιμνημονιακά τους καλσόν", δηλώνουμε τα παρακάτω:

                Θα είχε κάποια αξία να γίνει δημόσια αντιπαράθεση ουσίας με κάποιους που θα είχαν χαρακτηριστικά ιστορικής γνώσης των πραγμάτων και στοιχειώδη συνδικαλιστική συγκρότηση να αντιληφθούν την παρουσία, τη διαδρομή και την προσφορά των συλλογικοτήτων σε βάθος χρόνου.

                 Θα είχε κάποια αξία να γίνει δημόσια αντιπαράθεση ουσίας με κάποιους οι οποίοι θα είχαν τον ελάχιστο βαθμό συνδικαλιστικής και πολιτικής ηθικής ώστε να μπορούν να σεβαστούν τουλάχιστον τις δικές τους πολιτικές και συνδικαλιστικές αφετηρίες.

                Θα είχε κάποια αξία να γίνει δημόσια αντιπαράθεση ουσίας με κάποιους οι οποίοι θα είχαν τουλάχιστον την στοιχειώδη ευθιξία να μη λειτουργούν ως κυβερνητικά παπαγαλάκια και πλασιέ της εφημερίδας ΑΥΓΗΣ.

                Θα είχε κάποια αξία να γίνει δημόσια αντιπαράθεση ουσίας με κάποιους οι οποίοι αντιλαμβάνονται την ευθύνη των αξιωμάτων τους (που "φιλεύσπλαχνα" τους παραχωρήθηκαν για να εξασφαλιστεί η αγαστή τους συνεργασία και σύμπλευση...) και δεν λειτουργούν ως τουρίστες και εξ αποστάσεως συνδικαλιστές.

                Θα είχε κάποια αξία να γίνει δημόσια αντιπαράθεση ουσίας με κάποιους αρκεί να μην είχαν ως μοναδική τους σταθερή αξία, το να είναι πάντα με την Κυβέρνηση, όπως με το ΠΑΣΟΚ παλαιότερα, τα λάβαρα του οποίου είναι πιθανό να έχουν ακόμα κρυμμένα στις αποθήκες τους μήπως τα χρειαστούν ξανά, και τώρα που οι καιροί άλλαξαν, με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, φορώντας "ξεσκισμένη" προβιά ψευτοανεξαρτησίας!

                Επειδή κανένας από τους παραπάνω λόγους δεν συντρέχει, κλείνουμε με τους παρακάτω στίχους του παλιού τραγουδιού:

Κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς

με ιδεώδεις υποτακτικούς...

τους έχω σιχαθεί...

Δημοκρατική Συνεργασία

Εκπαιδευτικών Π.Ε.